2020-yil sonlari

Har tong sahar uyg‘otib

Qichqiradi xo‘rozim.

Unga “Bas qil” degani

Chiqmay qolar ovozim.

Yaxshiyamki aqli bor,

Tinch uxlaydi tunlari.

Quyosh chiqmay askardek

Rost turadi bo‘ylari.

Parizoda

Qishlog‘im – qalb ardog‘im,

Sho‘x boladay quvnadim.

Ko‘rkingga oshiq ko‘klam,

Farzandlaring mard, o‘ktam.

Poyingni o‘par daryo,

Senga mehrim bir dunyo.

Saxovatli Hotamsan,

Menga mo‘jaz Vatansan.

Manzura

Vatan! Temurning izi bor tuproqlaringda,

Jannatning isi bor gul-bog‘laringda.

Chechakman har qadam so‘qmoqlaringda,

Mehr bor so‘ragan so‘roqlaringda.

Vatan! Sen o‘zing ko‘k dala, ko‘m-ko‘k poyamsan,

Har ishda suyangan ulkan qoyamsan.

Yo‘limda

Jajji ukam Isroil,

Hali juda kichkina.

Bir yoshdan sal oshdi-yu,

Qitmirgina, sho‘xgina.

Sho‘rlik kitob-daftarim,

Berkitib ovvoraman.

Uyma-uy qochib yurib,

Darsim arang qilaman.

Sochim qattiq tortsa ham

Sabr qilib turaman.

Ne qilsa-da

Har kuningda senga safardosh

Do‘st umring chirog‘idir u.

Mudom hamdam bo‘lolsang agar,

Yoningga hech yo‘lamas qayg‘u.

Quyosh yerga intilar har choq,

Nuri do‘stlik mehriday toza.

Umringning har lahzasin bezat,

Do‘stligingni qilgin

Bir niholman, sen quyoshim,

Har giyohing chin sirdoshim.

Qalbimdagi gul-chamanim.

O‘zbekiston – hur Vatanim.

Dilga xush bugun to‘ylaring,

Noming-la yangrar kuylaring.

Bo‘ylari buncha ko‘rkamim,

O‘zbekiston – hur

Men mudom havasdaman

Ko‘kda uchgan qushlarga.

Qushdek parvoz etganim

Kirib chiqar tushlarga.

Mahkam quchsam bulutni

Yog‘a boshlar yomg‘irjon.

Samodan “duv-duv” etib,

To‘kilar oppoq marjon.

Shamshodbek

Tokchada turar gullar,

Ranglari turfadir, boq.

Xonaga berib jilo,

Qizil, pushti, sariq, oq.

Kuzatadi atrofni

Derazadan jilmayib.

Chiroy ochib, barq urib

Ochiladi iymanib.

Sarvinoz OMONOVA,

Surxondaryo viloyati Sho‘rchi

Tahririyatimizga sochlari qorday oppoq, hassa tutgan keksa bir onaxon nabirasini yetaklab keldilar. Ko‘zyoshlari yuzini yuvib, Yurtboshimiz haqlariga uzundan-uzoq duo qildilar. “Nabiram bir necha kundan beri buvi, iltimos, Islom bobomni xotirlab yozgan she’rimni “Gulxan” ga olib boraylik, deya holi-jonimga qo‘ymadi. Ma’qul ko‘rsangiz shu

Kayfiyatim chog‘lovchi,

Ezgulikka chorlovchi,

Quyosh bo‘lib porlovchi,

Sensan, she’riyat.

Uvaysiydir ko‘z yoshing,

Usmon Nosir bardoshing,

Zulfiya ko‘z-u qoshing,

Hursan, she’riyat.

Shoirlar sening yuzing,

Yoritguvchi

Gullarga razm soling,

Naqadar go‘zal ular.

Iforlari kirgan dil

Yayrab, quvonchga to‘lar.

Orzum ham gulday yashnar,

Ochilar chaman-chaman.

O‘zbekistonim gulzor –

Bolariday uchaman.

Bikajon SHARIPOVA,

Xorazm viloyati

Bog‘laring jannat misoli,

Boshingda nur sochar quyosh.

Maqsading – farzand kamoli,

Bag‘ringda baxtli keksa-yosh.

Sen uchun yashayman, Vatan,

Senga fido bu jonu-tan.

Xalqim duo qilgay dildan,

Gullab-yashna, O‘zbekiston!

Xosiyat

Uyqu bosar ko‘zini,

Bormaydi ishga qo‘li.

Hatto uzoq tuyular,

Ertalab maktab yo‘li.

Dangasaning holi tang,

Zo‘rg‘a yuzin ho‘llaydi.

Qo‘l yuvmasdan qornini

To‘yg‘izishni o‘ylaydi.

Muhabbat

Kichkintoy ukajonim

Mitti qadam tashladi.

Endi chiqdi tishlari,

Gapirishni boshladi.

Tim qoradir sochlari,

Ko‘zlari naq ko‘zmunchoq.

Qiliqlari yarashar,

U bizlarga ovunchoq.

Aziza PARDAYEVA,

Toshkent shahar Sergeli

Oppoq orzularga to‘lgan yuragim,

Qo‘limni uzatsam yetgudek samo.

Nurli manzillarim, nurli hayotim,

Bari siz bor uchun, aslida, bobo!

Buyuk maqsadlarga narvon yasaysiz,

Shu sabab kaftimda ko‘rinar dunyo.

Siz bergan hikmatdan boshim tik bugun,

Yo‘llarim yoritar har bitta

Mening ukam bo‘lmoqchi

Bobomday mohir usta.

Zo‘r binolar qurmoqchi,

Rejalar tuzar puxta.

Ulkan maqsad ko‘zlaydi,

Bilimga chanqoq ukam.

Orzularingga yetgin,

Sendan umidim ulkan!

Mumtozbegim SAYFIDDINOVA,

Andijon viloyati

Yetaklagan g‘azal mulkiga

Mirzo Bobur Navoiydan so‘ng.

Turkiy tilning asl tojini

Kiygan Bobur Navoiydan so‘ng.

“Boburnoma” – jahonga mashhur,

O‘girishgan turli tillarga.

Buyuk bobom dono va mag‘rur,

Asos solgan

Bag‘ringda gul-maysalar

Chiroyingga husndir.

Chempionlar, zukkolar

Toleyingga ustundir.

Baxtli, hur, to‘kis hayot –

Yuksalish dargohisan.

Ona O‘zbekistonim,

Qalbim qiblagohisan!

Mohidil G‘OFUROVA,

Toshkent

Nafisani barchamiz

Chevar qiz, deb ataymiz.

Havas qilib, kashtasiga

Biz ham munchoq qadaymiz.

Igna tutgan qo‘llarida

Chaman, bog‘lar yasaydi.

Hamma qizlar Nafisaday

Hunarga do‘st bo‘lsaydi.

Gulnihol

Shuningdek, sahifamizga Buxoro viloyati Shofirkon tumani 1-maktab 9-sinf o‘quvchisi Nosir Baqoyev,Xorazm viloyati Hazorasp tumani 43-maktab o‘quvchisi Sabohat Matjonova, Qoraqalpog‘iston Respublikasi Ellikqal’a tumani 13-IMI 8-sinf o‘quvchisi Jahongir Rajapboyev, Andijon viloyati Qo‘rg‘ontepa

Bizning yuragimiz yurt ishqi-la band,

Tog‘lar yiqilmasin, ko‘chmasin qoya.

Biz kim, Sohibqiron naslimiz axir,

O‘ziga tortolmas bizga yot g‘oya.

Biz shunday qudratli, biz shunday zo‘rmiz,

Hatto ismimizdan taniydi jahon.

Mangu yashagaymiz xalqimiz uchun,

Dunyoda tengi

Ertalab onam sochlarimni silab, “Turaqol, qizim, bugun ustozlar kuni, birinchi o‘qituvchingni tabriklagani boramiz”, – dedilar. Sevinib ketdim. Birinchi ustozim Zulfiya opa Mahamedovani esladim. 270-maktabning 1-sinfiga ilk qadam qo‘yib, sinf xonaga kirganimda, yozuv taxtasi tepasida Islom Karimov bobomizning kulib turgan suratlariga ko‘zim tushgandi.

Tun o‘z o‘rnini kunga berar ekan, kunning ilk darakchisi oftob zaminga kulib boqadi.

– Bu dunyoda yaxshi, qalbi toza, bag‘rikeng insonlar bor – ular hayotni mudom yoritib turguvchi ezgu kasb egalari – muallimlardir, – der ekan zavqlanib.

Oftob chehrasidagi bu mehr va ishonchni ko‘rganimda, beixtiyor ko‘z oldimda

Mehnatkashlar tanlovi

Bog‘ga chiqdim hayronman,

Ayni bahor faslida.

Eng ishyoqmas, dangasa

Men ekanman aslida.

Don-dun tashir chumoli,

Ari bol yig‘ar viz-viz.

Binafshaga chiqvolib

Suratga olar qo‘ng‘iz.

Qo‘shiq

Yomonlik ko‘rmaydi ustoz ko‘zlari,

Chunki yaxshilikka yetaklar bizni.

Bilimga chorlaydi munis so‘zlari,

Anglatar dunyoni, anglatar o‘zni.

Ustoz shamchiroqdir, tilagi nurli,

Yog‘duga belangay u kirgan xona.

Yonib, o‘zgalarning yo‘lin yoritgay,

Mehnat,

Ulkan niyatlarni

Qalbimga tuyib,

Ustoz bo‘lmoqchiman

Onamday suyuk.

Shogirdlar ardoqlab,

Hurmat qiladi.

Volidam ularni

Farzand biladi.

Duolar ichida

Yashaydi onam.

Mehribon muallim

Bo‘layin men

She’rim, sen samoning bag‘riga singib

Yuksak orzularga tomon yo‘l yarat.

Quyoshning qo‘lidan ohista tutib,

Baxtning iforini zaminga tarat.

Ixlosmand dillarga saodat tila,

Zamin yarasiga o‘zing qo‘y malham.

Yaxshisi, ummon bo‘l, tashnani qondir,

Kamalak

Oltin fasl ziynati

Kuz ilhomin baxsh etar.

Daraxtlarning barglari

Oltin bo‘lib naqsh etar.

Ishkomdagi uzumlar

Bol simirib pishadi.

Anjir bilan bahslashib,

So‘ng savatga tushadi.

Yoqut olma, xurmolar

Oltin fasl

Men yam-yashil turpman,

Savatchada turibman.

Kel, tanishib olaylik,

O‘rtoq bo‘lib qolaylik.

Meni shifobaxsh derlar,

Palovga qo‘shib yerlar.

Shamollaganda o‘pkang

Asalga qo‘shib yesang.

Sharbatim shifo bo‘lar.

Yo‘tal ham to‘xtab

Onam meni erkalab,

“Qo‘zichog‘im” deydilar.

Qo‘zichoqlar ma’rashib,

O‘t-o‘lanlar yeydilar...

Savol bersam shu haqda

Onam kulib boqadi.

Lek baribir ularning

Erkalashi yoqadi.

O‘rol

Osmonda baxt qushlaring uchar,

Oy kechasi tushlaring quchar,

Olam senga keng eshik ochar,

Oltinga teng tuprog‘im, Vatan!

Sening sodiq o‘g‘loning o‘zim,

Yov yo‘lolmas qo‘rg‘oning o‘zim,

Faqat baxtdan porlasin ko‘zim

G‘am ko‘rmasin

Qalbingizda gullar ochilgan qiyg‘os,

Qancha ta’zim qilsak, bo‘lar shuncha oz.

Hayot yo‘llarimni yoritgan oftob,

Suyugim, buyugim, azizim ustoz!

Otam, onam kabi etarman e’zoz,

Mehnat, fidoyilik kasbingizga xos.

Ilm dunyosining eshigin ochgan

Suyugim, buyugim, azizim

Bir sichqoncha bor edi,

G‘oyat baxtiyor edi.

Nima ko‘rsa kemirar,

Kundan-kunga semirar.

Bir mahal ochdi qorni

Sekin omborga bordi.

Qopni teshdi uringach

Quvondi don ko‘ringach.

Qorni qappaydi rosa,

Yorilardi sal qolsa.

Vazni oshib kuniga,

Sig‘may

Biz o‘zbek yoshlari, so‘z naqqoshlari,

Bu qadim o‘lkaning tillaqoshlari.

Ilm-kashfiyotning chin yo‘ldoshlari

Vatan, sen deb urgan yurak bo‘lamiz,

Yorug‘ ertang uchun tirgak bo‘lamiz.

Mehrdan nur to‘shab ko‘chalaringga,

Shabnamdek qo‘namiz

Jozibangdan lol dilim,

Mehr bulog‘im – bilim.

Qarshingda ta’zim qildim,

Ey, mening ona tilim!

Sen bilan rangin dunyo,

Shevalar irmoq, daryo,

Sen bir ummonsan go‘yo,

Tengsiz, yagona tilim!

E’zoza

Bog‘imizdan atirgullar

Uzib sizga tutgayman.

Har kun ishdan kelishingiz

Intiq bo‘lib kutgayman.

Onajonim, siz baxtimiz,

Tolemizga egamiz.

Hayotingiz yo‘llariga

Bizga deb, gul ekasiz.

Ozodbek HAYITMURODOV,

Jizzax tumani

Qatra

Kuz – barglar turfa rangga kiradigan fasl. Hayrat bilan atrofdagi daraxtlarga razm solaman. Olovrang yaproqlar birin-ketin uzilib yerning kaftiga qo‘nmoqda. Go‘yo ular o‘z joyiga endi qaytmaydigandek. Shox-u novdalar boshqa barg chiqarmaydigandek.

Kuz fasli boshlanishi bilan o‘quvchilar maktabga oshiqadilar. Shular qatori men ham aziz dargohga

Yuksaklarda samoga bo‘ylab,

Hilpiraydi Vatan bayrog‘i.

Ranglarida bir dunyo ma’no,

Tinchligimiz ramzi, mayog‘i.

Bir oymomo, o‘n ikki yulduz –

Yig‘ilishgan, bari jamuljam.

Oymomo bu – poytaxt degani,

Yulduzlari yashar xotirjam.

O‘rinboy O‘RINBOYEV,

Xorazm viloyati Xonqa tumani

Bog‘ yengidan tortib qo‘ydi kuz,

Daraxt shoxin tebratar shamol.

Osmon yig‘lar kecha-yu kunduz,

Saxiy zamin tutar dastro‘mol.

Chaqmoq chaqsa, bulut ortiga

Qo‘rqqanidan berkinadi oy.

Soqchi bo‘lib uning yonida

Jasur bulut ko‘rsatar chiroy.

Madinabonu HABIBULLAYEVA,

Andijon viloyati

Kitobim jon kitobim,

Yonimdagi oftobim.

Sendan bilim olaman,

Kitobsevar bolaman.

Biz o‘g‘il-qiz bolalar,

Bog‘dagi gul-lolalar.

Kitobni do‘st tutganmiz,

Dur-u gavhar yutganmiz.

Odina OLIMJONOVA,

Toshkent shahri Bektemir tumani 289-maktab 7-sinf

Mening oilam quvnoq,

Yashaymiz shod va inoq.

Bir-birovga hurmatda,

Vatan uchun xizmatda.

Yaqinlar mehri daryo

Orzular bo‘yi samo.

Baxt kuyi yangrar elda,

Vatan ishqi bor dilda.

Ibrat BOBONAZAROV,

Qashqadaryo viloyati Qarshi shahri 7-maktab 6-sinf

Bo‘g‘irsoqni yeb qo‘yib

Qorni to‘ygan tulkioy,

Yotar to‘rda yonboshlab,

Uxlamoqchi, hoynahoy.

Tuzar puxta rejalar,

Ov haqida o‘ylaydi.

Lek yo‘lolmas qishloqqa,

Olapar bor, qo‘ymaydi.

Habiba TEMIROVA,

Toshkent shahri 282-maktab 9-sinf

Qaniydi orzular amalga oshsa,

Dunyo ko‘rinardi ko‘zlarga beg‘am.

Qalblarda qolmasdi qayg‘u va alam,

Orzular dengizday ko‘pirsa, toshsa.

Ushalmas orzular misoli uchqun,

Barcha uchqundan o‘t chiqishi gumon.

Intilib yashaydi har qaysi inson,

Orzular amalga oshmog‘i uchun.

Sevara

Yon atrofi daryo, ko‘llar,

Uzun-uzun so‘qmoq yo‘llar.

Chamanlarga zeb beradi,

Kamalakdek rangli gullar.

Tog‘laridan har saharda

Chiqar kulib boboquyosh.

Uning zarrin nurlaridan

Bulut cho‘chib, to‘kolmas yosh.

Odamlari mehmonnavoz,

Qalbi daryo, shirinso‘zdir.

Dushmanlarga tog‘day

Ilmlar dunyosidan

Dur-u gavhar terasiz.

Va ularni misqollab

Shogirdlarga berasiz.

Zakovatga bog‘bonsiz,

Mehringiz cheksiz ummon.

Siz borki, ma’rifatga

Chulg‘anar yorug‘ jahon

Arshillo ESONBOYEV,

Namangan viloyati Pop tumani 34-maktab 7-sinf

– Buncha semiz bo‘lmasang,

O‘xshab go‘yo qovoqqa.

Yo bo‘lmasa qanoti

Chipor ona tovuqqa...

Qattiq ranjidi Choynak,

Tumshug‘in burib oldi.

Shundan so‘ng Piyolaoy

Bir kunga ishsiz qoldi.

Feruza SANAQULOVA,

Jizzax shahri 11-maktab 5-sinf

Kirib keldi kuz

Tez hosilni uz.

Sabzini kovla,

Tayyordir o‘ra.

Kutmoqda uni

Palovxonto‘ra.

Qovoqni bo‘lar

Omborga solsa.

Onam tayyorlar

Qish bo‘yi somsa.

Yong‘oqni qoqib,

Qoplarga solgin.

Har kuni tongda

Bitta yeb olgin.

To‘kin kuzimiz –

Yorug‘

Tikuvchi bo‘lmoqchiman,

Shu orzudir yo‘ldoshim.

Kelajakda mening ham

Porlab turar quyoshim.

Guldan naqshlar solingan

Ko‘ylaklarim chiroyli.

Uni kiygan qizlarning

Husni go‘zal, ham oyli.

Muxlisa NURIDDINOVA,

Toshkent shahri

268-maktab o‘quvchisi

Aziz O‘zbekiston – ona Vatanim,

Osmoning musaffo, bog‘laring chaman.

Tuprog‘ing avaylab ko‘zga to‘tiyo,

Yashaydi bag‘ringda barcha tinch-omon.

Bobolardan meros obidalaring

Tarixingdan berib turadi darak.

Sarhading qo‘riqlar mard o‘g‘lonlaring,

Barcha yaxshiliklar husningga bezak.

Inoyat

Izzatilla kichkinaligida doira chalayotgan dadasini havas bilan kuzatarkan, mitti barmoqlari havoda beixtiyor ijro harakatlarini bajarardi. Unga sovg‘a qilishgan o‘yinchoq doira, pianinolarini chalib o‘zicha “konsertlar” o‘tkazardi. Farzandining xatti-harakatlaridan quvongan Alisher aka Izzatillada musiqaga ishtiyoq borligini sezib, uni Respublika ixtisoslashtirilgan san’at maktab-internatiga