Omborlarda o‘ynoqlab,

Kemirib bug‘doy, unni.

Tashvishsiz o‘tkazardi

Sichqonchalar har kunni.

Mushukning sichqon bilan

Sira ishi yo‘q edi.

Chunki yalqov mushukning

Doim qorni to‘q edi.

Omborida sichqonni

Uy egasi ko‘rgan on.

Mushukni haydab solib,

O‘rniga qo‘ydi qopqon.

O‘sha kuni bir sichqon

Tushib temir qopqonga.

Donlarni yegan og‘zi

To‘ldi darrovda qonga.

Demoqchiman alqissa,

Bu hayotdan bir qissa.

Tekin donni yemagin,

Qo‘shmagan bo‘lsang hissa.

Muhammadrasul MAMATQULOV