(Oʻzbekiston qahramoni Abdulia Oripov haykali poyida)

Bir shoir yashadi har lahza yonib,

Faqat el quvonchin, dardin oʻylagan.

Oʻz qaygʻu, shodligi, tashvishi qolib,

Onajonim, deya xalqin kuylagan.

Bulbulga aylangan toʻtilar sarson,

Topolmay arzirli biror qofiya.

Eh, doʻstlar kuylamoq emasdi oson,

“Oʻzbekiston – mening Vatanim”, – deya.

Siz suygan xalq sizni unutmas aslo,

Har lahza nomingiz dilda etib yod.

Sizga taʼzim boʻlsin, sizga tasanno,

Izdoshlar ruhingiz aylagaydir shod.

Bugun oʻzbekiston sizni ulugʻlab,

Olqishlab, ardoqlab qoʻydilar haykal.

Ammo siz bobojon, minglab qalblarga

Haykal oʻrnatdingiz bizdan-da avval.

Mashhura ABDURAIMOVA,

Abdulla Oripov nomidagi DIMI, 11-sinf