Onamga yigʻladim: – Kiyimim eski,

Bunaqa koʻylakni kiymayman hecham!

Onam der: – Shukr qil! Qaysidir yurtda

Senday bolalarning yoʻq ishtoni ham.

Onamga oʻkindim: – Poyabzal kerak,

Eskisi zahira boʻlib turibdi.

Onam der: – Shukr qil! Qaysidir yurtda

Sendayin bolalar yalang yuribdi.

Onamning soʻzlari mitti qalbimga

Dunyoni anglashni quydi hoynahoy.

Qarasam, koʻylagim toza, qornim toʻq,

Etik olganimga boʻlibdi bir oy.

Boburjon IBROHIMJONOV,

Toshkent viloyati Chinoz tumani

40-maktab 9-sinf