***

Uch sinfdosh gaplashib turishardi:

— Meni burnim va ko‘zim dadamnikiga o‘xshar ekan, — dedi bolalardan biri.

— Meni quloqlarim amakimnikiga, peshonam esa buvamnikiga o‘xshar ekan, — dedi ikkinchisi.

Uchinchi bola:

— Meni ko‘ylagim va shimim akamniki! — dedi.

***

Boshlang‘ich sinf o‘qituvchisi bolalarga:

— Menga odamga do‘st bo‘lgan to‘rtoyoqlilarni sanab bering, — dedi.

O‘quvchilardan biri darrov qo‘l ko‘tardi.

— Qani ayt-chi, Suhrob, — ijozat berdi o‘qituvchi.

— Krovat, stol-stul, — dedi u.

***

— Bolalar, sinf derazasini kim sindirdi? Tezda bo‘yningizga olsangiz, gunohingizning yarmidan o‘taman, — dedi muallim.

— Unda men ikki marta bo‘ynimga olaman, — dedi orqa partada o‘tirgan Anvar.

— Nima uchun?

— Chunki koridordagi oynani ham sindirib qo‘yganman.

***

— Dada, hayvonot bog‘iga boraylik, ilonlarni ko‘rgim kelyapti, — dedi o‘g‘il otasiga.

— Vaqtim yo‘q o‘g‘lim, hozircha xonamdagi lupani olib, hovlidagi chuvalchanglarni ko‘raqol, — dedi otasi.

***

— Nega bunaqa ko‘p suv ichyapsan? — so‘radi o‘rtog‘idan Bekzod.

— Olma yegandim, — dedi u.

— Olma chanqatmaydi-ku?

— Uni yuvmasdan yegandim.

Z. HASANOVA