Makoni uy, lek unda

Yashashga yoʻq hech toqat.

Soʻngsiz koʻkka intilib,

Gʻoyib boʻlar u faqat.

* * *

Toʻrt fasl ham tushmaydi

Oq qalpogʻi boshidan,

Paydo boʻlar daryolar

Uning koʻzi yoshidan.

* * *

Ikki oʻrtoq olamni

Birga kuzatar har on.

Biroq ular bir-birin

Koʻra olmas hech qachon.

Uning bajargan ishi

Tikuvchiga emas xos.

Biroq borliqqa oʻlchab

Kiydirar goʻzal libos.

* * *

Mitti yulduz misoli

Koʻkatlarga qoʻnar u.

Tong otib, quyosh chiqqach,

Oʻz-oʻzidan soʻnar u.

* * *

U shunchalar moʻl boylik,

Ishlatar hamma odam.

Lek qancha sarf boʻlmasin

Kamaymaydi zarra ham.

T. BOʻTAYEV