Assalomu alaykum! “Gulxan” jurnali saytiga xush kelibsiz!

Saytimizda bir-biridan qiziqarli maqolalar, hikoyalar, ertaklar va she’rlarni o‘qishingiz mumkin. Turli fanlarga oid ma’lumotlar bilimlaringizni yanada boyitishga yordam beradi!

“O‘zim bunyod qilgan bog‘...”

Taniqli bolalar shoiri Habib Rahmat “Gulxan” jurnalining 50 yillik qadrdoni. Habib aka siz bolalarni juda yaxshi ko‘radi, o‘zi zavqlangan voqea, mavzularni she’rga soladi-da, jurnalimizga taqdim etadi. “Gulxan” muxlislariga ma’qul bo‘lgan she’rlarni esa to‘plab kitob qiladi.

Habib Rahmatning 30 ga yaqin kitobi shu tariqa dunyo yuzini ko‘rgan, desak mubolag‘a bo‘lmaydi. O‘ylaymiz-ki, kuni kecha “O‘zbekiston” nashriyotida chop etilib, bugun sizga taqdim qilinayotgan “Qaytdim yana bolalikka” to‘plami ham kitob javoningizning yuqorisidan joy oladi.

 

 

Mitti bog‘bon

 

Dunyoni bog‘ qilishni

Orzu qilar odamlar.

Daraxt ekish sirlarin

O‘rgatdilar dadamlar.

 

O‘yib bir gaz chuqurcha,

Nihol ekdim avaylab.

Parvarish qildim dildan

Unga mehrimni boylab.

 

Ko‘kka cho‘zib qomatin

Quloch yozib shoxladi.

O‘sishidan zavqlanib

Yana mehr boyladim.

 

Dadam derlar: – Payt kelar

Meva qilar sollanib.

Yemasang ham, jon o‘g‘lim,

Noming turar yodlanib.

 

Chaman bo‘lib ko‘rindi

Ko‘zimga har daraxt, shox.

Ko‘ring, qanday chiroyli

O‘zim bunyod qilgan bog‘.

 

 

Kurash

 

Mard lochinga hujum qildi

Bir to‘p quzg‘un bosqinchi.

Yakka lochin olishardi

Ketmasin, deb tog‘ tinchi.

 

Derdilarki: “Ular ko‘pdir,

Chekin yoki bo‘l taslim”.

Sado keldi: – Taslim bo‘lish

Mening uchun bu o‘lim.

 

Or qilaman kesak kabi

Sekin-asta nurashdan.

Men – lochinman, yengilsam ham

Kurash bo‘lsin kurashday.

 

 

So‘qmoq yo‘l

 

Huv, ko‘ringan so‘qmoq yo‘l

Jilg‘aga o‘xshar go‘yo.

Men yurganman undan mo‘l,

Unga mehrim bir dunyo.

 

Keng qirlarga boqsangiz,

Tasvir bo‘lar namoyon.

Oqib borar xuddi u

Olis dengizlar tomon.

 

Osmon kabi kengliklar,

Tengsiz anvoyi chaman.

Beg‘ubor havosidan

To‘yib-to‘yib ichaman.

 

Qirlardagi manzara

Maftun etar dilimni.

Bilmay qolaman sira

Bosib o‘tgan yo‘limni.

 

O‘tib qirlar bag‘ridan

Manzil tomon yetaklar.

Hamroh bo‘lar butun yo‘l,

Qirda kulgan chechaklar.

 

 

Til bilmas yo‘lbars

 

Yo‘lbars yurar qafasda,

Ko‘rdik dadam, men, G‘ani.

Hazil qilar dadamlar:

– Ahvol qalay, og‘ayni?

 

Yo‘lbars parvo qilmaydi,

Ukam sekin jilmaydi:

– Afrikadan kelgan u,

Tilimizni bilmaydi.

2016–2023 © “Gulxan” jurnali tahririyati. Barcha huquqlar himoyalangan. Saytdan ma’lumot olinganda manba ko‘rsatilishi shart.