Quyosh botib, cho‘l qo‘ynida

Ona zamin hansirar.

Ko‘kda esa yulduz kular,

Ukam Dolim talpinar.

–Aka, qarang, huv yer uzra

Bosh ko‘tardi oymomo.

Yog‘dularin ko‘rdingizmi?

Yashnab ketdi yer, samo.

Men-chi dedim: – Oy ham cho‘lda,

Sendek bunda qolmoqchi.

Yerlar ochib, nurin sochib,

Sen-la o‘rtoq bo‘lmoqchi.

Otash XOLMIRZAYEV