Yillar o‘tib borsa-da, hamon

Qo‘msab-qo‘msab o‘qiymiz sizni.

Siz bamisli zangori osmon,

Biz qo‘msaymiz osmonimizni.

Chaqir toshli tungi yo‘llardan

Otda yelib o‘tamiz birga,

Aylantirib Kumushning oddiy

So‘zlarini bokira she’rga.

Yana ortga qaytamiz keyin,

Kelajakka boqamiz maftun.

Nimadandir ichikib, qiyin

O‘ylar ichra qolamiz beun.

Keyin yana uy derazasin

Ochgan kabi sof havolarga,

Bo‘g‘riqqan, dim uy derazasin

Ochgan kabi sho‘x navolarga —

Tuyib dilda mas’um unlarni,

Titrab-titrab dil larzasidan,

Biz ochamiz “O‘tgan kunlar”ni

Yuragimiz derazasiday.

Xurshid DAVRON