Bu foniy dunyoda yo‘lovchi – inson,

Ko‘zda ziyo, qo‘lda fursat borida.

Neki tole kulib, qo‘nim toparkan,

Navoiyning chamanzorida.

Bu gulshan aslida, nurdan yaralgan,

Gullardan jannatning bo‘yi taralgan.

O‘n sakkiz ming olam baxtga o‘ralgan,

Navoiyning chamanzorida.

Laylini sayr etib, bog‘ aro topgum,

Bedor dil dardiga bir davo topgum,

Nazmiy saroy aro xush navo topgum,

Navoiyning chamanzorida.

Mohinur NOSIROVA,

O‘zMU qoshidagi 2-akademik litseyi 2-bosqich o‘quvchisi