“Suv sathi sabab qayiq yo‘nalishini o‘zgartira olgani kabi, inson birgina qarori bilan manzilini belgilaydi”.

Naziraning bugungi kuni kutil­ma­gan xabarlar, takliflar bilan boshlandi. Madaniyat markazidagi ustozi qo‘ng‘i­roq qilib, yoshlar oyligi doirasida o‘tka­zilishi kutilayotgan konsert dasturiga bosh­lovchilikka taklif qildi. Boshlovchilik, su­xandonlik Naziraning qiziqishlari qato­rida kasbiga ham aylanib ulgurgan edi. U ustoziga yo‘q deyolmadi. Endi ko‘ziga muammolar ko‘rina boshladi. Xayolidan onasining noroziligi, topshirib ketgan uy yumushlari, tadbirga kiyishi uchun bejirim libos, soch turmagi birma-bir o‘taverardi. Axir boshlovchi o‘zgachaligi bilan ham atrofdagilar e’tiborini jalb qila olishi kerak. Sahna go‘zallik talab qiladi. Nazira bir muddat o‘yga toldi-yu, hammasi yaxshi bo‘ladi, deya o‘zini tetik tutib, shosha-pisha ishlarini qildi. Onasidan ham bir amallab rozilik oldi. Endi uning qiladigan ishi – ko‘ylak tanlash edi. U turgan xonadagi ikki quloqli soat tinmay chiqillar, Naziraning ko‘nglini esa besabr xavotir qurshab olgandi. Negaki, unga berilgan vaqt poyoniga yetayotgandi. Nahot­ki ustozimdan tanbeh eshit­sam, ulguramanmi? Soat chi­qillab uni battar sho­shirardi. Bu orada us­tozi qo‘ng‘iroq qilishni bosh­ladi. Yo‘lga otlangan qiz telefonni ko‘tarishga xijolat bo‘ldi. Bekatda avto­bus yo‘q. Aksiga olib to‘xtatgan mashinasi ham yo‘l yarmida o‘chib qoldi. Noiloj boshqa ma­shina to‘xtatdi. Te­le­foniga to‘xtovsiz kelayotgan qo‘ng‘iroq va mashinalarning tir­bandligi qiz becho­raning sabri bilan o‘y­na­shayotgandek. Qo‘ng‘iroqqa esa javob be­rish­ga qo‘rqdi. Axir ustozi ayt­gan vaqt allaqachon tugab bo‘lgan edi-da. Nazira tadbirga yig‘ilganlarning, ustozining asabiylashayotganini ko‘z oldiga keltirib, siqilardi. “Onam ham, soat ham, mashinalar ham tish-tirnog‘i bilan menga qarshilik qildi”. O‘zini ayblashda davom etar ekan, ko‘zidan yosh yumaladi. Telefoniga takror qo‘ng‘iroq bo‘ldi, u ko‘tarishni xohlamadi. Nihoyat, mashina to‘xtadi. Nazira tomoshalar zaliga kirar ekan, ustozini ko‘rib, qadamini sekinlatdi:

– Ustoz kechiring! Endi umuman kech qolmayman, – dedi hiqillab.

– Nega yig‘laysan? Tadbir vaqti o‘zgardi, kech soat 5 da boshlanadi, shoshilmay kelaver, demoqchi edim. Sen esa telefonni ko‘tarmading,  – dedi ustoz.

Bu gaplarni eshitgan Nazira yig‘idan o‘zini to‘xtata olmadi. Uning xatosi – ustozining tanbehlaridan qochib, telefonni ko‘tarmagani edi. Qizaloqning yuragi hapqirishdan to‘xtadi, yuziga tabassum yugurdi. Konsert dasturi bilan tanishishga tushdi.

Nozima ULUG‘OVA,

O‘zbekiston davlat san’at va madaniyat  instituti Nukus filiali talabasi