Tirbandlik
“Suv sathi sabab qayiq yo‘nalishini o‘zgartira olgani kabi, inson birgina qarori bilan manzilini belgilaydi”.
Naziraning bugungi kuni kutilmagan xabarlar, takliflar bilan boshlandi. Madaniyat markazidagi ustozi qo‘ng‘iroq qilib, yoshlar oyligi doirasida o‘tkazilishi kutilayotgan konsert dasturiga boshlovchilikka taklif qildi. Boshlovchilik, suxandonlik Naziraning qiziqishlari qatorida kasbiga ham aylanib ulgurgan edi. U ustoziga yo‘q deyolmadi. Endi ko‘ziga muammolar ko‘rina boshladi. Xayolidan onasining noroziligi, topshirib ketgan uy yumushlari, tadbirga kiyishi uchun bejirim libos, soch turmagi birma-bir o‘taverardi. Axir boshlovchi o‘zgachaligi bilan ham atrofdagilar e’tiborini jalb qila olishi kerak. Sahna go‘zallik talab qiladi. Nazira bir muddat o‘yga toldi-yu, hammasi yaxshi bo‘ladi, deya o‘zini tetik tutib, shosha-pisha ishlarini qildi. Onasidan ham bir amallab rozilik oldi. Endi uning qiladigan ishi – ko‘ylak tanlash edi. U turgan xonadagi ikki quloqli soat tinmay chiqillar, Naziraning ko‘nglini esa besabr xavotir qurshab olgandi. Negaki, unga berilgan vaqt poyoniga yetayotgandi. Nahotki ustozimdan tanbeh eshitsam, ulguramanmi? Soat chiqillab uni battar shoshirardi. Bu orada ustozi qo‘ng‘iroq qilishni boshladi. Yo‘lga otlangan qiz telefonni ko‘tarishga xijolat bo‘ldi. Bekatda avtobus yo‘q. Aksiga olib to‘xtatgan mashinasi ham yo‘l yarmida o‘chib qoldi. Noiloj boshqa mashina to‘xtatdi. Telefoniga to‘xtovsiz kelayotgan qo‘ng‘iroq va mashinalarning tirbandligi qiz bechoraning sabri bilan o‘ynashayotgandek. Qo‘ng‘iroqqa esa javob berishga qo‘rqdi. Axir ustozi aytgan vaqt allaqachon tugab bo‘lgan edi-da. Nazira tadbirga yig‘ilganlarning, ustozining asabiylashayotganini ko‘z oldiga keltirib, siqilardi. “Onam ham, soat ham, mashinalar ham tish-tirnog‘i bilan menga qarshilik qildi”. O‘zini ayblashda davom etar ekan, ko‘zidan yosh yumaladi. Telefoniga takror qo‘ng‘iroq bo‘ldi, u ko‘tarishni xohlamadi. Nihoyat, mashina to‘xtadi. Nazira tomoshalar zaliga kirar ekan, ustozini ko‘rib, qadamini sekinlatdi:
– Ustoz kechiring! Endi umuman kech qolmayman, – dedi hiqillab.
– Nega yig‘laysan? Tadbir vaqti o‘zgardi, kech soat 5 da boshlanadi, shoshilmay kelaver, demoqchi edim. Sen esa telefonni ko‘tarmading, – dedi ustoz.
Bu gaplarni eshitgan Nazira yig‘idan o‘zini to‘xtata olmadi. Uning xatosi – ustozining tanbehlaridan qochib, telefonni ko‘tarmagani edi. Qizaloqning yuragi hapqirishdan to‘xtadi, yuziga tabassum yugurdi. Konsert dasturi bilan tanishishga tushdi.
Nozima ULUG‘OVA,
O‘zbekiston davlat san’at va madaniyat instituti Nukus filiali talabasi