Bolalik – juda jo‘shqin davr. Bu paytda har birimiz  ko‘nglimizdagi orzu-maqsad va g‘ayratga tayanib katta ishlar qilishga, elga tanilishga harakat qilamiz. O‘zimiz o‘xshashni xohlagan qahramonni qidirib kitob  o‘qiymiz, filmlar tomosha qilamiz.  Bu borada bizning  omadimiz chopgan, desak xato bo‘lmaydi. Negaki, Yashnobod tumanidagi  152-maktabda o‘rnak olsak arziydigan, faxrimizga aylangan o‘quvchilar bor. Ulardan biri – shaxmat bo‘yicha jahon va olimpiada chempioni Nodir­bek Abdusattorov bo‘lsa, ikkinchisi 11-sinf o‘quvchisi – 3 yoshida katta sahnada ilk ijro­si – “Non yopganda” qo‘shig‘i bilan ustozlar e’tirofiga sazovor bo‘lgan  xonanda Shirin Abdullayeva. Endigina 16 yoshni qarshilagan  maktabdoshimiz  xonanda sifatida ko‘plab nufuzli tanlovlarda muvaffaqiyatli ishtirok  etgan.

Shirin 2021-yil Moskvada o‘tkazilgan “Ты супер” loyihasida 1-o‘rinni zabt etdi, o‘tgan yili Ispaniyada o‘tgan “Fiestalona Mi­lena” xalqaro festivalida Gran Pri sohi­basi bo‘ldi. Uning “Bezori”, “Yana o‘sha bezori”, “Qaytolmayman”, “Metro” nomli qo‘shiq­lari allaqachon tengdoshlarining sevimli  qo‘shiq­lariga aylangan. Quyida yosh bo‘lishiga qaramay, san’at olamida  o‘z o‘rnini topgan, qo‘shiqsevar muxlislari mehrini qozonishga ulgur­gan xonanda  Shirin Abdullayeva bilan qilgan suhbatimizni e’tiboringizga havola  qilamiz.

–   Shirin opa,  qo‘shiq aytishni kimdan o‘rgangansiz, oyingizdanmi yoki birorta xonandaga  havas qilibmi?

–   Biz oilada beshta qizmiz. Men   kenjasiman. Hamma narsada  opalarimga  ergashganman. Qo‘shiq aytishda ham.  Opacha­larim ashula va raqs to‘garaklariga borishardi. Kechqurunlari  uyda  bir-birlariga o‘rganganlarini  namoyish qilishardi.  Men  ularning yonidan jilmasdim. 3 yoshimdayoq   o‘zimcha ashulalar aytishni boshlab  yubor­ganman.  Onam mendagi bu intilishni ko‘rib,  “Tantana” bolalar ashula va raqs guruhiga olib bordilar... Bir necha  yil shu guruhda qo‘shiq aytish va raqs sirlarini o‘rgandim. Ustozga  ovozim ma’qul bo‘lgach, yoshimga mos  qo‘shiqlarni alohida o‘rgata boshladilar.

– O‘zingiz  rus  sinfida o‘qiysiz, o‘zbekchada  to‘la-to‘kis gapirasiz. Yana qaysi xorijiy tillarini bilasiz?

– Yana,   ingliz va xitoy tillarida  erkin gaplashaman. Xitoychani “Shaolin” maktabida o‘rganganman.

–   Xitoydagi “Shaolin”  maktabidami?!  Qiziq, u yerga qanday borib qolgansiz?

Otam xizmat sa­fa­ri bilan bir muddat  Xitoyda yashagan. O‘shanda “Shaolin” maktabidagi  tartib-intizom, o‘qitish uslubi otamga yoqib qolgan ekan. Bilasizmi, maktabga  qabul qilinganimda Xitoy tilida   salomlashishni bilardim, xolos. Otamga bergan va’dam, o‘qishga bo‘lgan ishtiyoqim sabab ko‘pchilik juda qiyin, deb o‘ylagan xitoychani tezda o‘rganib oldim. Eng quvonarlisi, men “Shaolin” maktabida tahsil olayotgan O‘rta osiyolik birinchi o‘zbek qizi edim. Begona yurtda, musofirchilikda  yashash, o‘qish oson bo‘lmagan, albatta. U yerda qat’iy intizom, maxsus kun tartibi bo‘lardi. Har kuni tonggi besh yarimda uy­g‘onib, maktab atrofidagi tog‘da yetti kilometr yugurish majburiy edi. Yugurib kelgach,  dam  olishga vaqt bo‘lmasdi. Apil-tapil  nonushta qilib, mashg‘ulotga borardim, 4 soatlik mash­g‘ulotdan kelib, tezda tushlik qilardim-da,  maktabga  ketardim.

– “Shaolin” maktabida “Merosxo‘r” filmida suratga tushganingizdan xabarimiz bor.  Bu filmga   kim taklif qilgan?

Men hurmat qilgan rejissor Rustam aka Sa’diyev. Aynan men ular tasavvur qilgan qahramonga o‘xshagan ekanman. Shunda ham rolni kastingdan o‘tganimdan so‘ng berishgan. Avval ham filmlarda suratga tushganman. Lekin  ko‘pchilik meni “Merosxo‘r”  filmi  orqali taniydi.

–   Shirin opa, men maktabimizdagi bayramlarda she’r o‘qiyotganimda yoki   gapira­yot­ganimda  oyoqlarim qaltirab, so‘zlarimdan adashib ketaman. Sizni ko‘p kuzatganman,   nufuzli tadbirlarda, hatto tanlovlarda ham o‘zingizni xotirjam tutasiz. Buni qanday udda­laysiz?

–   Menimcha, bu – tajriba  va ustozlar o‘giti  samarasi. Chunki, bolaligimdan tadbirlarda qatnashaman. Hayajon yoki sahnada o‘zini yo‘qotib qo‘yishni o‘ziga ishonmaslikda, deb bilaman.

–   16 yoshda xalqqa tanilish, ular mehrini qozonish oson emas. O‘ylashimcha, siz bunga ham oddiy hol deb  qaraysiz.

–   Yo‘q, aslo unday  deb o‘ylamayman. Bu – birinchidan, omad, ikkinchidan, tinimsiz mehnat samarasi, deb bilaman.

–   Tengdoshlarimiz orasida ham aktyor­likka, qo‘shiq aytishga  qiziqadigan  bolalar  ko‘p. Ular  orzulariga yetish uchun  nima  qi­lishi kerak?

–   Har doim  o‘zlariga ishonishsin, hech qachon mashaqqat va malomatlarga taslim bo‘lishmasin. Biror yutuqqa erishgandan keyin o‘z ustida ishlashdan to‘xtab  qolishmasin. Asosiysi, kamtar bo‘lishsin.

–   Hayotdagi eng katta maqsadingiz?

–   Ota-onamni rozi qilish, yetuk san’atkor bo‘lish. Eng muhimi, o‘zbek qizlari bilimda, ma’naviyatda, tarbiyada hech bir millat  qizidan kam emasligini isbotlash.

Shirin opa, samimiy suhbatingiz uchun rahmat. Orzularingiz ushalishiga tilakdoshmiz.

Rayxona ABDURAUFOVA,

Muslima IKROMOVA