Oltin beshikmish osmon,

Yulduzlari – qo‘ng‘iroq,

Uxlar emish Akbarjon,

Kamalak emish qo‘lbog‘.

“Hulkar” esa ko‘ztumor –

Emish uning boshida.

Alla aytarmish bedor,

Onajoni qoshida:

“Dupur-dupur ot keladi, alla-yo!

Chiqib qarang, kim keladi, alla-yo!

Tulpori kishnab keladi, keladi,

Qamchini tashlab keladi, keladi,

Akbarjon o‘g‘lim keladi, alla-yo!”

Akbar: “Bu ne alla?” – der,

Orziqib ketar ko‘ngli:

Mast uyquda ona-Yer

Ko‘rinar yiroq, mungli!

“Shuncha-shuncha yil o‘tib,

Bu kuy ketgandi yitib,

Go‘dakligim uyg‘otib,

Osmonni nurday titib,

Bulutlarning ortida

Yetib keldi bu alla!

Sukunat qanotida

Yetib keldi bu alla!

Yerning go‘zal so‘zisan,

Yo‘ldosh bo‘l beshiklarga!

Sen hayotning o‘zisan,

Nasib qil eshiklarga!

O‘zga – baxtni his qilmoq,

Ko‘rmoq boshqa-boshqadir.

Yer beshigimdir, biroq

Osmon ishqi boshdadir!”

Oydin HOJIYEVA,

O‘zbekiston xalq shoiri