Qurtning ko‘rinishi chiroyli emas,

Ammo ko‘rkam bo‘lar kapalak bo‘lsa.

Istaydi, bir kunlik qisqa umrini

Gullar ichra uchib, go‘zalroq qilsa.

Hayotin oxiri quvonchli edi,

Zahmatli onlari bo‘ldi unut ham...

Endi udir ko‘kda uchib yurguvchi,

Bu dunyodan mamnun mitti bir sanam!

O‘ylashimcha, birgina jihati bilan

Odamga o‘xshaydi go‘yo kapalak.

Sabab, insonga ham mashaqqatdan so‘ng

Chiroyli yakun-u biroz baxt kerak.

Asli inson zoti keksalik uchun

Yillar mobaynida yig‘adi hurmat.

Keksayganda e’zoz, izzat ko‘rishi –

Butun bir umriga tatiydigan baxt!

Mashhura UMARALIYEVA,

Hamid Olimjon va Zulfiya nomidagi

ijod maktabi, 11-sinf