Yulduzlardan sirqilib shabnam,

Ufq bilan ko‘rishganda yer,

Oftobga kiprigim bilan

Ona so‘zin yozdim go‘yo she’r.

Amu oqar misoli bulut,

Ufq bo‘lib oqadi Amu,

Qirg‘og‘ini etsa ham unut,

Maysalarni unutmaydi u!

Har ko‘kat, har bargning nomiga

U eltadi tog‘lardan ta’zim,

Ona degan so‘zning yoniga

Chizgim keldi MAYSAning rasmin.

Kapalak rang. Bulbullar ohang

Kashfi bilan mast bo‘lgan lahza,

Ona so‘zin qavatiga man

Yozib qo‘ydim BAHOR deb asta...

Men jo etdim Ona nomiga

Yerni so‘nggi gardigacha to.

Endi Ona so‘zi yoniga

Dadil yozib qo‘yaman: DUNYO!

Men yulduz, deb uni kuylayman,

U Vatandir, U Arshi a’lo.

Men unga ming tashbeh o‘ylayman,

Yetkazurman millionga hatto...

Yerda lekin ming-minglab odam

Ona nomin bilsa muqaddas.

Urish degan birgina so‘zdan

Onalarni saqlay olur bas!

Omon Matjon