Qargʻa bilan Musicha,

Suhbat qurishdi picha.

Qargʻa dedi, – doʻst, ishon,

Qornim och, ber, picha don.

Rahm qilib Musicha,

Qargʻaga berdi kulcha.

Kulchani yeb, qorni toʻq,

“Rahmat” ham degani yoʻq.

Tomogʻin qirib, uchdi,

Boshqa daraxtga koʻchdi.

Oʻtdi necha kun-u oy,

Yana keldi Qargʻavoy.

Dedi: – Qanday yuribsan,

Hanuz shoxda turibsan.

Loaqal biror oyga,

Bormadingmi hech joyga?!

Dunyo kezgin, aylangin,

Sen ham olamni koʻrgin.

Men-chi, qara ogʻayni,

Koʻrdim juda koʻp joyni...

Kezdim, sarguzasht qildim,

Butun olamni bildim.

Quvnadim – ketdi gʻussa,

Deya maqtandi rosa.

Gap soʻngida kulib der:

– Kulchang boʻlsa biroz ber...

– Toʻgʻri, – dedi Musicha, –

Sendek kezmayman koʻcha.

Mehnat qilib, ishlayman,

Halol nonni tishlayman.

Xulosa shu – gapdan qop

Yasama, ishlab non top...

Boʻlar oshing beminnat,

Hamda topasan hurmat.

Qargʻa sukutda qoldi,

Oʻz ishidan uyaldi.

Amin Qoʻysunov