Vatan

Koʻp gapirma bu haqda, bolam

Maqtayverish osonga oʻxshar.

Iftixoring samimiyatdan

Yiroq boʻlar yolgʻonga oʻxshar.

Sevmak kerak uni onangday

Tanda joning omon turguncha.

Soʻnggi oning, soʻnggi nafasda

Yurak soʻnggi marta urguncha.

Dorboz

– Dorga ilk bor chiqqan kunlarim

Oyoqlarim qaltirar edi.

Vujudimdan olovlar chaqnab

Samo titrar edi,

Yer titrar edi.

Chorlayverdi balandlik meni

Qushlarday intildim yuksaklikka men.

Dorboz!

Deganida endi choʻchimay

Quyunday otilib bordim tikka men.

Zaminday balandda, simning ustida

Dadil yurganingning sababi nechun?

– Seni asrayman, deb dor ogʻochlarin

Ona yer koʻksida tutgani uchun.

Yangi sinfdosh

Yashirgandik

Kitobini,

Oshirgandik

Xunobini.

Soʻng oʻgʻirlab

Qalamini,

Zap keltirdik

Alamini.

U beparvo

Kulib qoʻydi,

Ne qarorga

Kelib qoʻydi?

Tegajoqlik

Oshib ketgach,

Gʻazabi ham

Toshib ketgach,

Tik tikilib

Koʻzimizga,

Musht tushirdi

Yuzimizga.

Ogʻriq oʻtdi

Jonimizdan.

Magʻrur ketdi

Yonimizdan...

Quyosh oʻlkasi

Erta tongdan bagʻringda

Erkalab keng dunyoni,

Zamin uzra sochasan

Nurlaringni – ziyoni.

Sezaman oʻlkamizga

Sen oʻzgacha boqasan.

Odamlar, dov-daraxtlar,

Hammaga teng yoqasan.

Jilmayar shunda oftob:

– Gaping toʻgʻri, bolajon,

Yurtingning toʻrt fasli ham

Nurim bilan nurafshon.

Sodiqjon Inoyatov