Ikki boʻri

Ikki boʻri olishar,

Dalada goʻsht talashib.

Hakamlik qilar tulki,

Quvlik shumligi oshib.

– Qani, qani, – dedi u,

Kim chiqar ekan gʻolib?

Gʻolib kelgan pahlavon,

Ketadi goʻshtni olib.

Oxiri ikki boʻri,

Yiqildi holdan toyib.

Tulki-chi olib goʻshtni,

Koʻzdan tez boʻldi gʻoyib.

Topqir tarozi

Keling, qani, doʻstlarim,

Bilaylik-chi kim ogʻir?

Aniqlaydi bir damda,

Tarozim juda topqir.

Nor tarozga tushdi-da,

Bir oyogʻin koʻtardi.

Yengil boʻlay, – deya u

Natijani kutardi.

Shunda doʻsti Islom der,

– Oyogʻing tushir ildam.

Mendan ogʻir ekansan,

Bir oyoqda tursang ham.

Yomgʻir

Ertadan to kechgacha

Yogʻadi yomgʻir,

Yer betida qoldirmas

Zarracha ham kir.

Oqizadi barini

Quvib soylarga.

Ozodalik keltirar,

Barcha joylarga...

Ekin-tikin jonlanib,

Olar yashil rang.

Shivirlab qoʻshiq aytgan

Bogʻlarga qarang.

Novvoymi, deyman

Erta bahor uy bogʻotiga

Qaldirgʻochlar qurganida in.

Unga tushib Dilshodning koʻzi,

Oyisidan soʻradi sekin:

– Oyi, oyi bogʻotga qarang,

Qaldirgʻochlar novvoymi, deyman?

Tandirini yasab olibdi,

Olib bering, nonidan yeyman.

Zoye ketdi

Daraxtni gʻajiyotgan

Echkini koʻrib Iqbol,

Koʻkartmading sen aslo

Ekkanimda oʻrik, tol.

Mehnatim zoye ketar,

Deb oldinga yugurdi.

Bir koʻchatni sindirib

Echkini quvib, urdi.

Yigʻlab qoldi

Gulga qoʻnib asalari, yiqqanida bol,

Asalingdan yeyman, – deya singlim Oyjamol.

Qoʻlin choʻzib qanotidan tez ushlab oldi,

Ari chaqib uchib ketdi, u yigʻlab qoldi.

Ernazar Roʻzimatov