Avtobusda zich odam...

Zo‘rg‘a chiqib oldim men,

Manzilimga yetgan dam,

Shoshib tushib qoldim men.

Orqa-o‘ngimga boqmay,

Tez boraman ilgari.

Bir yosh bola chaqmoqday

Yuguradi men sari.

–   To‘xtang amaki, birpas,

Quloq soling so‘zimga!

Kutib uni bir nafas,

Dam beraman o‘zimga.

– Xo‘sh nima gap, jon bolam?

So‘yla! – deyman tikilib,

–   Pulingiz tushdi, og‘a!

Deydi bola ezilib.

Pulni berib shu zamon,

Chopib ketadi chaqqon.

Hang-mang bo‘lib qolaman,

So‘rolmayman otini

Chuqur nafas olaman,

Eslayman sumbatini.

O‘zi quvnoq, navqiron.

Ko‘zim o‘ngida rasmi,

Xo‘sh ayting-chi, kitobxon,

Shu bola siz emasmi?

Shukur Saʼdulla