“Gulxan”ni haqli ravishda isteʼdodlar beshigi deya olamiz. Bugun xalqimizning suyukli ijodkorlariga aylangan shoir, yozuvchilarimizning ilk mashqlari “Tengdoshlaring ijodi” ruknida jurnalda chop etilgan. Fikrimiz isboti uchun ulardan ayrimlarini eʼtiboringizga havola qilyapmiz.

Ketmon, bolta, xaskash, keksa tol bahsi

Bir kuni ketmonvoy der:

“Menman dunyoda eng zoʻr.

Mensiz yurishmaydi ish,

Mensiz agʻdarilmas yer”.

Buni eshitib bolta

Turolmay jim,

Der: “Mensiz boʻlmaydi ish,

Mensiz boʻlmaydi oʻtin”.

Gapni obqochdi shu payt,

Burchakda turgan xaskash:

“Mensiz yurishmaydi ish,

Mushkul ish xashak yigʻish”.

Bu bahslarni eshitib

Dedi shunda keksa tol:

“Ey xaskash, bolta, ketmon,

Gaplarimga quloq sol.

Koʻp koʻrganman sizlarday

Maqtanchoq man-manlarni.

Mustaqil bajaring ish,

Men koʻrayin sizlarni.

Axir qancha maqtanmang

Barchangizdan zoʻr odam.

Insonsiz bitmaydi ish.

Bermoq kerak bunga tan”.

Dilshod RAJABOV,

Buxoro oblast Shofirkon rayonidagi

4-maktabning 6-sinf oʻquvchisi

1978-yil 7-son

Payrov – parodiya

“Sinfimizdagi Ahmad

Oʻynar doimo shaxmat”.

“Gulxan”ning shu yil 4-sonida eʼlon qilingan Fargʻona viloyati Toshloq nohiyasidagi 14-maktab oʻquvchisi Shuhrat Xolmirzayevning “Ikki yoʻl sheʼr” nomli sheʼridan.

Sinfimizdagi Yashka

Oʻynar doimo shashka.

Sinfimizdagi Jalol

Oʻynar doimo futbol.

Sinfimizdagi Denis

Oʻynar doimo tennis.

Shuhrat doʻstim, aytgin-chi, qani,

Sheʼrdan topdingmi maʼni?

Husan NISHONOV,

Samarqand viloyati

Sovetobod nohiyasidagi

15-maktab oʻquvchisi

1989-yil 12-son

Maslahat

Bir dangasa oʻrtogʻidan soʻrabdi:

– Oʻzimga qolsa kitobni qoʻlimga olgim kelmaydi-ku, oyim hech holi-jonimga qoʻymaydilar. Nima qilsam ekan?

– Kitobni qoʻlga olging kelmasa, stolga qoʻyib oʻqiyver.

Ravshan ISOQOV,

Oʻsh shahridagi 24-maktab oʻquvchisi

1972-yil 9-son

Nima qilay

– Nega dadang darsingni

Tayyorlab berar doim?

– Nima qilay, hisobni

Bilmaydilar-da, oyim.

Maʼmur QAHHOROV,

Qoʻqon shaharidagi 10-maktabning 8-sinf oʻquvchisi

1972-yil 9-son

Gʻalati tush

Oʻtgan kecha tushimda,

Mohir montyor boʻlibman.

Stolbadan tushib ketib,

Sal boʻlmasa oʻlibman.

Koʻp gʻaroyib hangoma

Boʻlib turar tushimda.

Yaxshiyam baʼzilari

Takrorlanmas hushimda.

Toʻlqin ESHBEKOV,

Samarqand oblast Ishtixon rayonidagi

Jdanov nomli 7-oʻrta maktab oʻquvchisi
1974-yil 4-son

Uycha

Bir kun Turdi

Uycha qurdi.

Va maqtandi

Rahimga.

Uyni koʻrib,

Havas qilib

Rahim soʻrar:

– Bu kimga?

– Bilmaysanmi?

Ey, oshna,

Bu – Olapar

Itimga.

Shamolga

“Uv-uv”laysan,

“Uv”laysan,

Chang-gʻuborni

Quvlaysan.

Tinim bilmaysan,

Shamol,

Endi ozgina

Dam ol!

Orif TOʻXTASHEV,

Samarqand oblast Ishtixon rayonidagi

24-oʻrta maktabning 6-sinf oʻquvchisi

1988-yil 12-son

Kunlar

Soatning millari

Nega olmas tin?!

Kunlarim shoshadi

Ulgʻaymoq uchun.

Umidga chirmashib

Kechadi kunlar.

Shamdek yonadi va

Oʻchadi kunlar.

Odamlar shoshadi

Uydan ishgacha.

Va ishdan uygacha –

Tongdan-tungacha.

Shoshadilar faqat,

Hayot oti bilan,

Tiriklik nomi-yu

Doʻst yodi bilan.

Tez-tez oʻtar kunlar,

Qoʻldami bandi...

Kunlar – umr yoʻlin

Shoshqin farzandi.

Habib ABDIYEV,

Surxondaryo oblast Gagarin rayonidagi

2-maktabinng 10-sinf oʻquvchisi

1985-yil 2-son

Qish

Saltanati ulugʻ zulfizar pari,

Safarin boshlabdi yurtimiz sari.

Saman ot jilovin olmish qoʻliga,

Bulutlar momiq qor toʻshar yoʻliga.

Naqqosh qish yulduzdan olib andoza,

Qorlarga har xil naqsh solibdi toza.

Oʻynab bazm qurgach zarrin parchalar,

Kimxob toʻn kiyibdi uylar, archalar.

Qator sumalaklar shaffof, yaltiroq,

Goʻyo boʻgʻotdagi kumush oq taroq.

Tizilib turibdi tip-tiniq daryo,

Oynavand roʻmolin oʻragan goʻyo.

Oppoq boʻyoq bilan boʻyab darchani,

Xursand, mamnun qilib barcha-barchani,

Oʻlkamizda kezib yurar kumush qish,

Shunday, unda olam-olam ish, tashvish.

Kavsar TURDIYEVA,

Toshkent shahridagi 201-maktab oʻquvchisi

1975-yil 2-son