Dalada tovlanar oltin boshoqlar,

Jilg‘alar bir-birin asta quvlashar.

Kishiga ayni yoz barq urgan chog‘lar

Daraxtlar qo‘l cho‘zib meva ulashar.

Zarrin nur taratar ko‘kning xoqoni,

Ezgulik taftida siylanadi yer.

Pokiza tuproqni bezaydi shonli

Kishi ziynatining ifodasi – ter.

Har lahza musaffo osmonni bezab,

Parvoz aylab qushlar kuylashadi roz.

Baxsh etib dunyoga o‘zgacha pardoz,

Zavqning qo‘llaridan tutib keldi yoz!

Dinora YO‘LDOSHEVA,

Samarqand san’at kolleji 2-bosqich o‘quvchisi