Bobom – fikratda yakto,

Qo‘lidan tushmas kitob.

Bizga ham u doimo

“O‘qing!” deb qilar xitob.

Mahalla-ko‘y, aqrabo

Undan olar zo‘r o‘git.

So‘zi qalbdan olib joy,

Yoritar misli xurshid.

Bir kuni semiz kitob

Bizga tutib, dedi shart:

“Qaysing bitkazsang o‘qib,

Ming so‘m bergayman, albat”.

Tanamizga kirdi jon,

Ruh – tetik, qomat – tetik.

Buni eshitgan zamon

Mutolaaga kirishdik.

Yoshmasmizmi – sho‘x, erka,

O‘yinlar-chi, bitmadi...

So‘ngigacha o‘qishga

Hafsalamiz yetmadi.

Kengashib biz ikkovlon,

Sira bilmasdan hadik:

“Kitobni, jon bobojon,

Tugatdik...” deb aldadik.

Bobom vazmin qotdi so‘z:

“Imtihonga yo‘ygandim:

Bitirmabsiz, pulni boz

So‘nggi betga qo‘ygandim...”

Yurakka tushdi g‘ulu,

Yetdi tavba fursati...

Kitobni sevdirgan shu:

Bobomning “karomat”i.

Dilnavoz TO‘XTAYEVA,

Buxoro davlat universiteti talabasi