Ildam bola

Ildam bola, tishi kemshik,

Kattalarday aqlli.

Tagidagi qari eshak

Qistatadi jahlini.

Oʻzi-ku xoʻp ildam, daydi,

Chopsa oʻzar shamoldan.

Ammo eshagi yurmaydi,

Boshi qotgan bu holdan.

Kuyinmagil, hoy bolakay,

Oʻzni urib, shoshqinib,

Sen chalganda sayroqi nay –

Toshar koʻklam toshqini.

Bosh ustingda tandir misol –

Qizimaydi choʻl koʻki.

Shaharlarni qilarsan lol,

Odam boʻlib sen oʻqib,

Horgan chogʻi, qoʻy, olsin dam,

Shunda qolsin eshaging.

Men yoʻlingga lolalardan

Qizgʻish gilam toʻshadim.

Huv qirda ham chayqalguvchi

Qizgʻish daryo seniki.

Uni yalangoyoq kechib,

Oldga talpin entikib.

Ortda qolar choʻl – bagʻri keng,

Oʻt-u eshaging bari.

Dunyo kezar hali sening

Temir oyoqchalaring...

Ildam bola, ildam bola...

***

Bobolar bir vaqtlar tovuq pati-la

Qiynalib-qiynalib yozgan soʻzlarin.

Men bugun oʻqiyman, tarovatiga

Toʻymayman, oʻqiyman, tinmas koʻzlarim.

Men ham suyib, kuyib ancha sheʼr bitdim,

Vaqt-u bevaqt yozdim: shomda, peshinda.

Ammo ularga ham qachonlardir jim

Kimdir termilarmi, hamma gap shunda.

Demakki, sen shoirsan

Nafaqat...

Oʻtsang yozib

Kuz yangligʻ soʻlib, ozib,

Bozillagan choʻgʻ bosib,

Qoʻrdayam hayqirolsang,

Demakki, sen shoirsan!

Oltinmi

Yo olmosda,

Tigʻda yurolsang, rost-da,

Itqitsa, oyoq ost-da,

Toʻrdayam hayqirolsang,

Demakki, sen shoirsan!

Nafaqat

Koʻtarsa xalq,

Koʻksingdan itarsa xalq,

Peshonang namakob, talx,

Shoʻrdayam hayqirolsang,

Demakki, sen shoirsan!

Nafaqat

Zar, zoʻrlarni,

Uzsang toʻsin, toʻrlarni,

Chayqaltirsang gʻorlarni,

Goʻrdayam hayqirolsang,

Demakki, sen shoirsan!

Halima Xudoyberdiyeva,

Oʻzbekiston xalq shoiri