Muzqaymoqqa bitik

Bunchalar lazzatlisan,

Muzday boʻlsang ham.

Toychoqday irgʻishlaymiz

Seni koʻrgan dam.

Hammaga zavq ulashish –

Maqsading tayin.

Kelaqol, peshonangdan

Oʻpib qoʻyayin.

Tilla qoshiqqa bitik

Dimogʻdorsan atrofga

Sal munday qaramaysan,

Oʻzingni koʻz-koʻzlashdan

Boshqaga yaramaysan.

Qora qozon va kapkir

Darrov tushadi ishga.

Sen-chi yetib kelasan

Faqat ovqat pishishga.

Shamolga bitik

Qasd qilganday doʻppimni

Uchirib ketay, deding.

Hatto tomni koʻtarib,

Koʻchirib ketay, deding.

Yaraqlatding hovlini,

Qolmadi xazon-xasi.

I-ya, qaytadan sochib

Tashlaganing nimasi?!

Momoqaymoqqa bitik

Dala-qirlarga chiroy

Baxsh etgan senmi?

Goʻzallikni olamga

Naqsh etgan senmi?

Koʻkdan termulib quyosh

Zavqlanar, kular.

Shamol esa sochingni

Bittalab yular.

Oʻzi esa...

Eh, kuchukchang zoʻr ekan,

Har narsani biladi.

Likillatib dumini

Aytganingni qiladi.

Yugur, desang yugurar,

Toʻsiqlardan oshadi.

Begonaga qoʻl berib

Hatto salomlashadi.

– Kuchukcham odobli, – deb,

Orif xursand jilmaydi.

Oʻzi kattalar bilan

Soʻrashishni bilmaydi.

Neʼmat Dushayev