Sayohat – rohat

Otam bilan ko‘p marta

Sayohatga chiqqanman.

G‘oyat go‘zal joylardan

Esdaliklar yiqqanman.

Qarab tursam ularni

Yodga tushar tez shu on.

Pekin, Dehli, Istanbul,

Vena, Parij va London.

Gavjum shahar, bog‘larni,

Yayrab kezdim kun, tuni.

Ko‘llar, qorli tog‘larni

Bo‘lib qoldim maftuni.

Xayolimda oynadek,

Moviy dengiz chayqalar.

Suv ustida charx urar,

Baliqqa o‘ch chaykalar.

Mening uchun bilsangiz,

Xo‘p soz o‘tdi sayohat.

U baxsh etdi tanga kuch,

Dilga quvonch va rohat.

Ko‘rgan joylar hech qachon

Ko‘z oldimdan ketmaydi.

O‘xshasa ham jannatga,

O‘z yurtimga yetmaydi.

Yaxshi va yomon so‘z

Yomon so‘z bil, insonga

Juda og‘ir botadi.

Ham yuragi o‘ynoqlab,

Tani muzdek qotadi.

Yana o‘xshab chayonga

Etga sanchar nishini.

Og‘rig‘iga chidolmay

Yoshi oqar kishini.

Yaxshi so‘z-chi, bamisol

O‘xshar go‘zal bahorga.

Xushnud etib qalblarni

Shifo bo‘lar bemorga.

Ushbu so‘z bosh ustida

Quyosh kabi porlaydi.

Seni, meni doimo

Ezgulikka chorlaydi.

Esing yig‘ib ey, o‘rtoq,

Yomon so‘zdan nari yur.

Do‘st bo‘l yaxshi so‘z bilan

U yo‘lingga sochar nur.

Bulbuljon

Buncha ham xush ovozing,

Bulbuljon.

Zavq-shavq olar eshitgan

Har bir jon.

Qushlar ichra o‘zingsan,

Donosi,

Qo‘shig‘ingning xo‘p chuqur

Ma’nosi.

Unda yurtga muhabbat

Aks etar.

Ohangiga keksa, yosh

Raqs etar.

Shoxdan tushib, bulbuljon,

Dambo-dam,

Qo‘shig‘ingni o‘rgatgin

Menga ham.

So‘ng kuylaylik ikkimiz

O‘rtoq bo‘lib,

Zora ketsam sen kabi

Sayroq bo‘lib.