Atoqli adabiyotshunos Safo Matjonning 70 yoshiga bag‘ishlayman

– Oltmish yilkim she’r yozasiz,

Bolalarga, jujuqlarga.

Sho‘x-u shaddod, qaysar, qitmir,

Burnin tortgan puchuqlarga.

Safo Matjon shu asnoda,

Suhbat boshlab savol tashlar.

– Nazmda eng peshqadamlar,

Ayting kimlar, qaysi yoshlar?

– Tanirdingiz o‘ta kamtar,

Shoir edi Hamza, Rustam.

Umri qisqa ekan, afsus,

O‘tdi ular dabdurustdan.

So‘zga o‘ta hassos edi,

Shoir Hamza Imomberdi.

“Men ham Zafar Diyordayin

Go‘zal she’rlar yozsam”, derdi.

Hamza puxta she’ri bilan

Ko‘ngillarni yorishtirgan.

Rustam esa falsafani

Yumor bilan qorishtirgan.

Zamondoshi Kavsarxonim,

Burchga sodiq turgani rost.

Nurulloh Oston ukam,

Oltmish yoshni “urgani” rost.

Rustam Nazar izdoshlarin

Fikri tiniq, nazmi latif.

Erpo‘lat Baxt, Qo‘zi O‘g‘lon

Va Sodiqjon Inoyatov.

Iqtidorli shogirdlar ko‘p,

Bir-birini qilmas takror.

Topqirlikda o‘ziga xos

Dilshod Rajab, Ma’mur Qahhor.

Shoir Zafar Isomiddin,

Go‘zal vodiy – Farg‘onadan.

Xudoyberdi Komil esa

Urgutdan-ku sobitqadam.

– Bolalarning adibi oz,

Bu jumboq ham qiynar ko‘pdan.

– Ulug‘ ustoz Avloniydan

Shu urf meros bo‘lib o‘tgan.

Xullas kalom, Safo do‘stim,

Jujuqlarga yozish mushkul.

“Oltin baliq...” ertagini

Ming azobda yozgan Pushkin.

Tursunboy ADASHBOYEV