Kitob o‘qimas bola

Ko‘rdi qo‘rqinchli bir tush.

Kitoblari do‘q qilar,

Qo‘llari tugilgan musht.

Der, bizni unutgansan,

Har yonga irg‘itgansan.

Senga telefon bo‘lsa,

Tinmayin ishlab tursa.

Vaqtning qadriga yetgan,

Bolalarni topamiz.

Ular bilan do‘stlashib,

Fikrini uyg‘otamiz.

Holimiz bo‘ldi xarob,

Endi ketamiz qochib,

Bor xazinamiz bilan

Yaxshilikka yo‘l ochib.

Boshqa kitoblar uning

Gapiga qo‘shilishdi.

Yalqov, tanbal boladan

Juda xafa bo‘lishdi.

So‘ngra tushdilar yo‘lga,

Qo‘llarni berib qo‘lga.

Qaramay orqasiga,

Yirtiq muqovasiga.

Shu payt o‘qimas bola

Uyg‘onib ketdi cho‘chib.

Kitoblarning barini

Dedi avaylab, quchib:

– Mendan xafa bo‘lmanglar,

Tashlab ketmang, iltimos.

Tekislab, yelimlayman,

Imkon beringlar biroz.

Telefonimdan faqat

Foydalanay zarur payt.

Kompyuter, televizorga

Kitobdan keyin navbat.

Ularni silab-siypab,

Javoniga taxladi.

Doimo do‘st bo‘lmoqqa

Chin yurakdan ahdladi.

Zahro HASANOVA