Tezkor tarmoqlardan

Xorij xabarin berar.

Notinch mamlakatlardan

Noxush daraklar kelar.

Ko‘rdim vayron shaharda

Urushning oqibatin,

Boshiga o‘q yog‘ilgan

Odamlarning qismatin.

Beg‘ubor bolalarning

Ko‘zida mung, yig‘lar zor,

Begunoh odamlar zir

Yugurar chekib ozor.

Mayib-majruh kishilar

Har tomon izillashar,

Bolasin quchoqlagan

Onalar yo‘l izlashar.

Qaydan topsin boshpana,

Qayda ekan suv va non,

Qayda bir chimdim uyqu,

Og‘riq, tutunsiz makon.

Yonar yer-u ko‘k, dala,

Qular baland binolar,

Ko‘ksida ming yil tarix,

Qadimiy minoralar.

Urush ochgan kaslarda

Hech bo‘lmagan adolat.

Yovuzning vatani yo‘q,

Ularda yo‘q diyonat.

Yaratganga ming shukr,

Tinchlikdir shiorimiz.

Ilohim ko‘z tegmasin,

Yashnasin diyorimiz.

Yigitlari ulg‘ayib,

Mard, jasur o‘g‘lon bo‘lsin.

El-yurt ishonchin oqlab,

Vatanga posbon bo‘lsin.

Qizlari go‘zal, suluv

Barchindek saodatli,

Zulfiyadek millatga

Qiz bo‘lsin sadoqatli.

Tonglar nurafshon otsin,

Jannatmakon elimda,

Go‘zal she’rlar tug‘ilsin

Hayrat to‘la ko‘ngilda.

Zahro HASANOVA