Osmon o‘yladi

Men bir daraxt o‘tqazdim,

Suvga bordim – quyishga.

Ammo ko‘kni qoplagan,

Bulutlar tushdi ishga.

Yomg‘ir yog‘di. Rayhonlar,

Bo‘yi bilan so‘yladi:

“Sen o‘tqazgan niholni,

Qara, osmon o‘yladi”.

Qochgan uyqu

Kech bo‘ldi, ko‘p uylarning

Chirog‘i “lip-lip” o‘chdi.

Yarim ochib ko‘zlarin,

Bobom der: – Uyqum qochdi.

– Uyqu qayga qocharkin,

Tutib bo‘larmi uni? –

Bobom biroz jilmayib,

Menga uqtirdi shuni:

– Tutib bersang uyqumni,

Yarmin senga berardim.

Shunda sen yulduzlarni,

Men oq gullar terardim.

Uyg‘oqlar orasida

Yurmaydi u aldamchi.

Izlab topmoqchi bo‘lsang,

Qani, ko‘zingni yum-chi?..

Ertalab ko‘zim ochsam,

Eshitilardi xurrak.

Bobomning uyqulari

Topilibdi, xayriyat.

Ilhom AHROR