Laylak qor

Bibisoraning qoʻshigʻi

Uchib tushgan laylak qor,

Momiq parga oʻxshaydi.

Toʻkilishi maftunkor,

Munchoq – zarga oʻxshaydi.

Laylak qor, laylak qor,

Koʻngillarni yayrat, qor!

Qoʻlim tutsam, kaftimga

Kapalakday qoʻnadi.

Naqshi hayratga solib,

Zumda erib joʻnadi.

Laylak qor, laylak qor,

Moʻjizali, hayrat qor!

Daraxtlar ham oq rangda

Chizilganga oʻxshaydi.

Osmonning tegirmoni

Buzilganga oʻxshaydi.

Laylak qor, laylak qor,

Uchib – qoʻnib, yayrab qol!

Yo qor havasda menday,

Koʻylagi guldor qizga?!

Uydan chiqsam, bir zumda

Aylanaman Qorqizga!

Laylak qor, laylak qor,

Qorqiz kiygan koʻylak qor!

Qish zavqi

Kechasi bilan

Yogʻib chiqdi qor.

Ertalab tursam,

Atrof begʻubor.

Nonushta qilib,

Joʻnadim qirga.

Boʻynoq itim ham

Ergashdi birga.

Ortib olganman

Yelkamga chana.

Mazzaning zoʻrin

Koʻrasiz mana!

Qir tepasiga

Borib toʻxtadik.

Koʻngilda quvonch

Lek biroz hadik.

E, hechqisi yoʻq,

Qor – yumshoq parqu.

Shu bir soʻz bilan

Tarqaldi qoʻrquv.

Boʻynoq ikkimiz

Mindik chanaga.

Daryoday toshdi

Zavqim yanada.

Pastlikka qarab

Sirpanib tushdik.

Uchib borardik

Misoli qushdek.

Shu payt chanamiz

Urilib toshga,

Burnim qonadi,

Koʻz toʻldi yoshga.

Chana tagida

Qoldik, yiqilib.

Ancha vaqt yotdik

Qorga tiqilib.

Soʻng turib qaytdik,

Tushgancha yoʻlga.

Doʻstlar, rosti gap

Tushmang bu koʻyga.

Orif Toʻxtash