Ot va it

Bor mening yoʻrgʻa otim,

Otim – uchqur qanotim.

Safarga chiqar boʻlsam,

Men egarda oʻltirsam,

Qushdayin uchib borar,

Manzilga tez yetkazar.

Itim bor qamish quloq,

Uyda mudom koʻz-quloq.

Agar safarga chiqsam,

Otim boʻlar yoʻriqchim.

Itim uyda qoladi,

U beminnat qoʻriqchim.

Sichqon

Sichqon sandiq tagiga

Pildirab kirib oldi.

Non tiqilgan qopqonni

Koʻrib, quvonib qoldi.

Gʻivirlab bordi sekin:

“Mazza, non boʻlsa tekin”.

Luqmaga ogʻiz soldi,

Qopqon shart siqib qoldi...

Tipirchiladi sichqon,

Azobda qolganda jon.

Nafsini koyidi xoʻp,

Koʻz yoshi toʻkdi koʻp-koʻp.

Endi kech, yoʻqdir nafi,

Uni mahv etdi nafsi.

Suvon Soqiy
(1928–2006)