El suygan shoir Muhammad Rahmon hayot boʻlganida bugun 70 yoshga toʻlardi. Bolalarni jon-dilidan sevgan shoir qisqa umri mobaynida ularga ham juda chiroyli, mazmunli, fikrini oʻstiruvchi sheʼrlar yozishga ulgurdi. Shu bois shoirning asarlari bugun ham maroq bilan oʻqilmoqda. Quyida ana shunday sheʼrlardan ayrimlari bilan tanishasiz.

Hayvonot bogʻida

Shallaqi emish baqa,

Kenguru – kaltabaqay,

Baliqlar-chi gung emish,

Boʻri esa toʻng emish.

Jirafa emish naynov,

Ayiq esa goʻl anqov.

Begemot tanbal emish,

Fil shoʻrlik dagʻal emish.

Olifta satang tovus,

Tuya – bukri, sher – yovuz.

...Bir ayb topib hammadan,

Kamsitmoqchi boʻladi.

Zooparkda xandon qush

Xandon otib kuladi.

Sher oʻkirar qafasda,

Shoʻrlik boʻri uladi!

Asablari judayam

Mustahkam ekan chogʻi

Faqat maymun xotirjam

Chakkasida barmogʻi!

Kular hamon

Xandon qush,

Buzib bogʻning jimligin.

Bir boqsa u maymunga

Bilar oʻzi kimligin!..

Vijdon

Boshchalarin goh oʻng, goh

Chapga tashlab hijjalab,

Harf koʻchirar doskadan

Birinchi sinf bittalab.

Buzib xona jimligin

Qitirlaydi perolar.

Tushar yoʻl-yoʻl chiziqqa

Aji-buji “R”, “O”lar

Harf koʻchirar butun sinf

Egilgancha daftarga,

Labi lunji osilgan,

Nima boʻldi Akbarga?

Yozmay-chizmay birinchi –

Partada u oʻltirar,

Gunoh qilib qoʻyganday

Javdiraydi, moʻltirar.

– Tobing yoʻqmi? – soʻraydi

Muallima kuyunib. –

Qoldirdingmi ruchkangni

Yoki uyda unutib?..

– Sogʻman! – deydi Akbar. – Sogʻ!

Olvolganman ruchkani,

Yomon boʻldi oʻrnimga

Hoshimjonning koʻchgani!

Doska qolib yaxshimi

Koʻrsa yelka, boshimni,

Boʻyi mendan bir qarich

Pastku, axir Hoshimning!

Aytibdilar, aytsalar,

Yoʻq, qaytaman joyimga...

Oyim oʻzi shunaqa,

Quloq solmang, oyimga...

Muhammad Rahmon