Binafsha

Qahratonda yerga to‘shalgan qor,

Mening ko‘nglim tusab qolar binafsha.

Dilim tag-tagidan erka bir viqor,

O‘rar chirmoviqday xushbo‘y bir nash’a.

Eng xushro‘y, eng ko‘rkam gullarning atrin

Na bo‘y, na husniga etolmam qiyos.

Beqiyosdir hushni elitgan bahri,

Tun yostiqda so‘lgan binafshaga xos.

Shu huzurni qo‘msab, quturgan qishda

Dumbul bahorlarni nigohim izlar...

Goh-goh bugunimiz emas, o‘tmishdan

Issiq nafaslarni izlaymiz bizlar...

Xayol chamanida bo‘y cho‘zib o‘tlar,

Cho‘lda yel va nurda lolalar balqar.

Ko‘klam sharpasidan sinib sukutlar,

Tarnovdan, ariqdan suv bo‘lib oqar.

Nihoyat ma’sumam – jajji binafsha

Safsarrang gulxanin sochar iymanib,

O‘ngir, ariq bo‘yin tutadi nash’a,

U buyuk borliqqa boqar jilmayib.

“Salom! – deyman xayol binafshasiga, –

Sensiz ko‘ngil bog‘im qolardi g‘arib!

...Hech mast bo‘lganmisiz sof nash’asiga,

Boshin xiyol egib tursa jilmayib?..

Zulfiya

O‘zbekiston xalq shoiri

Bahorni qarshilab

Buncha chiroyliksan, fusunkor bahor,

Bunchalar qalblarga sirdosh, hamohang,

Bola chog‘imda ham etardi maftun

Sendagi go‘zallik, alvon turli rang.

Boychechak izlardim bog‘larda tentib,

Sochimga sanchardim qanday gulki bor.

Istardim, shu bahor qolmasa ketib,

Istardim, gullarga qo‘nmasa g‘ubor.

Feruza osmondan uzolmay nigoh,

Ko‘katlar ustida yotardim uzoq.

Tomlardan qizg‘aldoq qidirardim goh,

Goh qushlar yo‘liga qo‘yardim tuzoq.

Sochpopuk ishqida tinib-tinchimay,

G‘imirsib yurardim tollar tagida.

Bo‘lardi ajoyib, latif bir xush bo‘y,

Men taqqan yam-yashil tol bargagida.

O‘rik gullarini to‘kib, to‘zg‘itib,

Arg‘imchoq uchishni sevardim juda.

Soatlab turardim xayolim ketib,

Gullar suzib o‘tsa suvlar mavjida.

Ko‘katlar ichida qo‘g‘irchog‘imni

Allalab, o‘zim ham qolardim mizg‘ib.

Goh yalpiz terarkan anhor labida

Kapalak ortidan ketardim izg‘ib.

Shunchalar sevardim, gul bahor seni,

Hali ham sevaman jonimdan ortiq.

Balki shuning uchun taqdirlab meni,

She’rni, she’riyatni qilgansan tortiq.

Otash solmasaydi qalbimga lola,

Bag‘riga tortmasa ko‘m-ko‘k dala, qir.

Dilni elitmasa edi shalola,

Shu she’rni qayoqdan yozardim axir.

Saida Zunnunova

Yoshlarga deganim

Ko‘ngilda qulf urgan Gulshanlarim Siz,

Nafasi muborak gulxanlarim Siz,

Ertan har kiftida bir tog‘ni tutgan

Alpomish haybatli ulkanlarim Siz.

Toj-u taxt egasi – shahzodalarim,

Orzu-xayollari ozodalarim,

Ot bosmagan izni bosgan toylarim,

Yalpizli, rayhonli shabbodalarim!

Qosh-u ko‘z orasi qabog‘imdasiz,

Jon piligim yongan ravog‘imda Siz!

Yetti shajaramning shoh halqasida

Xizr nazar solgan tuyog‘im-da Siz!

Vatan qoyasida lochin bo‘lgaysiz,

Yovlar yelkasiga – qamchin bo‘lgaysiz,

Bulutsiz beg‘ubor ochun bo‘lgaysiz,

Fikr hur, malagi nekbin bo‘lgaysiz!

It teksa bulg‘anar oqar daryo ham...

Buzg‘un xayollardan asrasin egam,

Onaga tik boqib, bo‘lmang boshi xam,

Zanglamas, aynimas oltin bo‘lgaysiz.

Vatanni bir tovoq kepakka sotib,

Bir umr xiyonat loyiga botib,

Durday jigarlarin balchiqqa otib,

Yurgan nokaslardan yiroq bo‘lgaysiz...

Yigitlik davroni – taxt-u tojlidir,

Inson yurti bilan baxtli, bojlidir,

Begona ellarda sulton bo‘lguncha,

Ostonada bir kaft tufroq bo‘lgaysiz,

Qarg‘ish-kohishlardan yiroq bo‘lgaysiz.

Oydin hojiyeva,

O‘zbekiston xalq shoiri

Kichik daraxt

Huv balandda barg yoyib turgan

Kichik daraxt, bilsang o‘sha – men.

Qushlar bilan soz suhbat qurgan

Kichik daraxt, bilsang o‘sha – men.

Boshi uzra quyosh to‘ksa nur,

To‘lqin uzra barglari – menman.

Qad tiklasa bo‘ronda bazo‘r

Titrab tursa barglari – menman.

Kichikman-u, quvman salgina,

Novdalarim chayir ham yirik.

Titrab-titrab men beholgina

To‘fonlardan chiqqanman tirik.

Chayir tanim o‘rgangan ancha,

Quyosh yoqmas, muzlatmaydi qor.

Xush qomatim adl tutgancha

Har yangi tong ochaman ruxsor.

Ildam bola

Ildam bola, tishi kemshik,

Kattalarday aqlli,

Tagidagi qari eshak

Qistatadi jahlini.

O‘zi-ku xo‘p ildam, daydi,

Chopsa o‘zar shamoldan.

Kuyinmagin, hoy bolakay –

O‘zni urib, shoshqinib.

Sen chalganda sayroqi nay –

Toshar ko‘klam toshqini.

Bosh ustingda tandir misol –

Qizimaydi cho‘l ko‘ki.

Shaharlarni qilarsan lol,

Odam bo‘lib, sen o‘qib.

Horgan chog‘i, qo‘y, olsin dam,

Shunda qolsin eshaging.

Men yo‘lingga lolalardan

Qizg‘ish gilam to‘shadim.

Huv qirda ham chayqalguchi

Qizg‘ishdaryo seniki.

Uni yalangoyoq kechib

Oldga talpin entikib.

Dunyo kezar hali sening

Temir oyoqchalaring...

Ildam bola, ildam bola...

Halima xudoyberdiyeva

O‘zbekiston xalq shoiri