Navro‘zoyim sochin tarar

Go‘zallikning ayvonida.

Bahor ko‘rib kulib turar,

Gul-u chechak, rayhonida.

Navro‘zoyim sepin yoyar,

Kelinchakdek o‘lkamizga.

Shamollari qoqib qo‘yar,

Omon bo‘l, deb yelkamizga.

Navro‘zoyim saxiy mezbon,

Nemat to‘kar dasturxonga.

Ko‘katlari tanga darmon,

Xush yoqadi har mehmonga.

Navro‘zoyim ilhom berar,

Bulbulning shod ovoziga.

Moviy osmon bag‘rin ochar,

Turnalarning parvoziga.

Navro‘zoyim jilva aylab,

Barchamizni to‘yga chorlar.

Kamalakning jilosidek,

Chehramizda kulgu porlar.

Rustambek TUROPOV,

Toshkent viloyati