Mitti oʻrdakcha

Inkubatordan kecha

Chiqdi mitti oʻrdakcha.

Qurbaqadan u mitti

Oyisin soʻrab ketdi.

Keyin bordi ariga.

Ari quvdi nariga.

Koʻrib qolib qargʻani,

Soʻradi: – Oyim qani?

Keyin chumchuqni koʻrar,

Oyim qani, deb soʻrar.

Uchratib bir laychani

Soʻradi: – Oyim qani?

Xoʻtikka borib tunda

Oyisin soʻrar undan.

Yoʻlda mushukni koʻrdi.

U, yeyman deb yugurdi.

Kelib qoldi-yu Gʻani

Qutqardi oʻrdakchani.

Oʻrdak gʻagʻillar doim

Qanilar mening oyim?.

Ilyos Muslim

Tong otdi

Tong otdimi, turish kerak,

Koʻp uxlama.

Onang: “Turgin bolam”, desa,

Sen “UH”lama.

Maktab vaqting yaqin qolar,

Yuvin turib.

Tokay endi onang seni

Yuvintirib,

Qoʻl-oyogʻi yoʻq boladay

Kiyintirsin?

Uyqung doim uygʻoqlikdan

Keyin tursin.

Tolib Yoʻldosh

Qovoqari

Qovoqari

Uzum yer.

Undan bezor

Bogʻbon, el.

Sara boshni

Iritar.

Gʻujumlarni

Chiritar...

Mehnatni

Xayol qilmas.

Tekintomoq

Bol bermas.

Hamidulla Yoqubov

Diyoraning dugonasi

“Gulxan” uning dugonasi,

Ular birga Navoiyxon.

Uning shirin hamxonasi,

Orzulari olam jahon.

Gohi ertak olib kelar –

Orasidan oʻtmaydi qil.

Gohi choʻpchak olib kelar,

Gohi naql, gohi aql.

Gohi qoʻshiq olib kelar,

Hangomalar, jangnomalar.

Hordigʻiga qoʻshar hordiq,

Idrokiga idrok tagʻin.

Biri shahd-u biri shakar

Baxtlarining yoʻq sanogʻi.

Har oyda bir yoʻqlaydi u

Diyorani apoq-chapoq.

Ular shunday dilbar totuv,

Ular shunday asl oʻrtoq...

Turob Toʻla

Sirli qumlar

Tuproq hamon sir saqlar:

Kun botar-u tong otar.

Bir xumchaning ichida

Devlar yashrinib yotar.

Gʻorlar hamon sir saqlar:

Sirli oʻra ichida –

Sopol, naqshin xumchada

Jinlar bazmi avjida.

Oʻsha dahshatli xumni

Qaroqchilar izlashar.

Qora tunda oʻgʻrilar

Topa olmay boʻzlashar.

Ayting, nima boʻladi,

Devlar chiqsa ochiqqan?

Ayting, nima boʻladi,

Jinlar chiqsa ochiqqan?

Buni oson hal qilar

Kitob oʻqigan bola.

Xumdagi oltinlarni

Bir kuni topib olar.

Bu bolaning ilmidan

Jin, devlar qochib ketar.

Ona xalqning boshiga

Tillalar sochib ketar.

Qambar Ota

Yoz

Koʻkning koʻngli ochilib,

Koʻz yoshi tinib qoldi.

Qizgʻaldoqning qirmizi

Kosasi sinib qoldi.

Endi quyosh barchani

Bir mehrda suyadi.

Yalang oyoq yursang gar

Oyoqlaring kuyadi.

Shippagi yoʻq shamol-chi,

Darrov yoʻlin topadi:

Oyogʻin qoʻlga olib,

Tutqich bermay chopadi.

Manzara

Osmon tunda arazlab,

Koʻl-koʻlob yosh toʻkibdi.

Qorongʻida qoqilib,

Koʻz yoshiga choʻkibdi.

Ishonmasang qara, chiq,

Har yon koʻl qator-qator.

Har birining tubida

Osmonlar choʻkib yotar.

Ravshan Fayz