Norjonlarning sinfida

Borar edi imtihon.

O‘tirmasdi sira jim,

Suflyorlik qilib Norjon.

Goh asta “shpargalka”,

Goh aytardi pichirlab.

Bilag‘on sanab o‘zin,

Tinchimasdi vijirlab.

Mana navbat, nihoyat

O‘ziga kelib qoldi.

G‘ozyurish qilib borib,

Qo‘liga bilet oldi.

Chiqdi unga

Ishqiboz ikki polvon,

Kuch sinashar shaxmatda,

Bellashadi beomon,

O‘yin qizir g‘oyatda.

Kishnatib “sipoh”ini,

Yelib borar Rustamjon.

Raqibining “Shoh”ini,

Qurshab oladi shu on.

Qarab turmas Omon ham,

Xavfni sezadi zumda.

Zehnini charxlab ildam,

O‘ta boshlar hujumga.

Labin tishlab

Uch-to‘rt bola jam bo‘lib,

Baliq ovlardi soydan.

Yurdim to‘qaydan o‘tib,

Ular yoniga men ham.

Darhol sozlab qarmoqni,

Joy axtara boshladim.

Mo‘ljal olib yiroqni,

Qulochkashlab tashladim.

Uzoq kutdim va lekin,

Baliq ham ilinmadi.

Nima qilay? Aytsam chin,

Quruq qaytgim kelmadi.

Birdan bunday

Kichkinalik paytimni

Xotirlayman men doim:

Ertak aytib berardi

Otam kulib muloyim.

Tushunmasam ham garchand,

Bo‘lmasa-da so‘z yangi –

Jim eshitib yotardim,

Sehrlardi ohangi!

O‘quvchiman hozir men,

To‘ldim naq sakkiz yoshga.

Aqlim yetar ertakning

Ma’nosini anglashga.

Lekin endi

Chet tilidan har darsda

Bo‘ladi g‘oyib —

Qo‘yish lozim Sobirni

Jiddiyroq koyib.

Butun sinf hujumga

O‘tgach, amalda,

Taslim bo‘ldi aybdor —

Qoldi qamalda.

Qilmishiga pushaymon,

Boqdi mo‘ltirab: —

Chet tilidan qochmayman

Men endi sira!

Va’dasini buzmaydi

O‘shandan buyon:

...Hozir

Men so‘z berdim o‘zimga,

Endi quloq solmayman.

Mayli, ukam ranjisin,

Tarafini olmayman.

Bo‘lsa noshud va anqov

Kaltak yesin, pand yesin —

Tushmayman men o‘rtaga,

Kim nima desa desin.

Yanglishdim bir-ikki gal

Uning yonini olib.

Endi sal ranj uchun ham

Meni izlar dod solib.

Mustaqil zarb

Bog‘lar uzra nur sochib

Turar go‘zal oy.

To‘lin oydan bunchalar

Tun olgan chiroy.

Oyga boqib der Barno:

–    Men qo‘yay narvon,

Dugona bo‘l men bilan,

Qilayin mehmon.

Oy ham “Mayli” degandek

Pastga yo‘l oldi.

Oy mehmonga kelguncha,

U uxlab

(Hazil)

Norning tovug‘i har kun,

Ikki tuxum tug‘armish.

Rostmi, deya shu gaplar

Nordan so‘rar To‘xtamish.

– Ha, rost, dedi nor kulib,

Aldamayman, yolg‘onmas.

Do‘stining tovug‘iga,

To‘xtamish qildi havas.

Tovug‘ini don bilan,

Boqsa hamki har kuni.

Tug‘ar faqat bir

Yig‘lab turgan bolani,

Ko‘rgan odam o‘ylanur.

Eshitsam men nolani,

Tanda jonim qiynalur.

Bolalik ne bilaman,

O‘tkazganman boshimdan.

Hamon eslab kelaman,

Qiynalganman, yoshimdan.

Bolajonlar pok bo‘lar,

Ko‘ngillari oq bo‘lar.

Qushlar kabi beozor,

Mehrga mushtoq bo‘lar.

Hamma bola

Do‘stlar, qo‘lda rubob — men baxtiyor sozim bilan,

Siz uchun men kuylaram, ey do‘sti yor, sozim bilan.

Siz aziz xalqim uchun jonim fido etsam bo‘lar,

Bir umr xizmatdaman, qildim qaror, sozim bilan.

Ko‘nglingiz chog‘ aylaram, yo‘llab bugun tabrik, salom,

Ehtirom aylab sizga subhi nahor, sozim bilan.

Men sira umrim bo‘yi yig‘loqi kuy

Yaxshi kunni saharidan kutdim men,

Tong keltirgan xabaridan kutdim men,

Hayot zavqin saharidan kutdim men,

Men kelganman yaxshilik deb dunyoga,

Azizlarim, yaxshilik deb yashayman!

Do‘st qadrini vafosidan bildim men,

Ishq jabrini jafosidan bildim men,

Qalb zarbini xatosidan bildim men,

Men kelganman yaxshilik deb

Ko‘ngil gul bog‘ida asrayman sizni,

Ko‘zim qarog‘ida asrayman sizni,

Qalbim ardog‘ida asrayman sizni,

Bog‘bonim, posbonim, aziz onajon!

Qalbim navolari qo‘shiq, soz bo‘lgay,

Bahor chechaklari poyandoz bo‘lgay,

Umid, orzularim sarafroz bo‘lgay,

Yulduzim, osmonim, aziz onajon!

Siz bilan ko‘rkamdir yillar, fasllar,

Qalb-u