Butun bir dunyoni istadi yurak,

Borib ko‘rmoq lozim, Tinch ummoniga!

Niyatim chinmidi yo oddiy havas?

Hamma yetolmagan sirlar qa’riga!

“Boraman!” – buyruq bu go‘yo o‘zimga,

Suvin totaman men, bo‘lsa hamki sho‘r!

Do‘stim, hayron bo‘lma aytgan so‘zimga,

Bir bora men kabi orzu qilib

Zulfiyaning she’rlari

Vafo, sadoqatdan so‘zlaydi.

Nazm gulshanidan ilhomlanib,

Ko‘k yuzidagi yulduz bo‘zlaydi.

Zulfiyaning she’rlarin o‘qib,

Zavqlanib ilhomlar olaman.

Momomga munosib bir voris,

She’r bog‘ida ungan lolaman.

Husniyabonu JUMANAZAROVA,

Xorazm

Bog‘imizda biz bugun

Ekdik mevali ko‘chat.

Olma, o‘rik navlari

O‘sib bo‘lar zo‘r daraxt.

Shaftoli, olma, uzum –

O‘tqazdik har turini.

Ko‘p unumli o‘tkazdik,

Shu yakshanba kunini.

Meva berguncha daraxt,

Balki o‘tar ko‘p yillar.

Lekin hosilin ko‘rib,

Yayraydi barcha

Osmondagi yulduzlar

Juda katta aslida.

Ko‘rinur faqat bizga,

Mitti, kichik tasvirda.

Ular million, mingtadir,

Turli-tuman do‘stlari.

Ko‘kda birga suzishar,

Porlab turar yuzlari.

Qani edi shu sirli

Koinotga yetsaydim.

Yupiterda yo Marsda,

Oyda sayr

Bir kuni ukam menga

G‘alati savol berdi.

Shiftga tikilib turib,

O‘zicha xayol surdi.

– Opa bu quyoshmidi,

Yoki oyga u singil?

Faqat uyi osmonmas,

Shiftimizdagi qandil.

Qo‘lim tekkazsam agar,

Nima qilarkin, qiziq?

Goh yonadi, goh o‘char,

Xuddi nok kabi

Biz kelajak umidi – 

O‘zbekiston yoshlari.

Bir-biriga mehrli

Do‘sti-yu jondoshlari.

Ishongan bizga Vatan,

Ko‘raylik quvonchini.

Oqlaylik a’lo o‘qib,

Yurtboshim ishonchini.

Odina RUSTAMJONOVA,

Is’hoqxon Ibrat nomidagi

ijod maktabi, 9-sinf

Qalbi daryo munisam,

Mehringizdan bol ichaman.

So‘zlaringiz joylab dilga, 

Otlanaman porloq yo‘lga. 

Siz quvonchim, hayajonim,

Mehribonim, Onajonim.

Basida JO‘RAYEVA,

Qashqadaryo viloyati Koson tumani 19-maktab 7-sinf

Dengiz tomon chorlar huv uzun yo‘llar,

Qorong‘u, ko‘rinmas na o‘ng-u so‘llar.

Manzilga eltuvchi Yaratgan qo‘llar,

To‘lqinlar mavjlanib yuragim quchdi,

Qushlar uchdi...

Keldingmi, bahorim, ko‘klamim, kutdim,

Seni sog‘indim-u qishni unutdim.

Onam qo‘llariga dasta gul tutdim,

Umrimdan oppoq qor, ayozlar

Dildan g‘amni aritib,

Navro‘zjonim, xush kelding.

Ko‘ngillarni yayratib,

O‘lkamiz bo‘ylab yelding.

Men senga bo‘lay dastyor,

Senda sumalak bisyor.

Qo‘shiq aytib raqs tushsin

Bayramda barcha do‘st-yor.

Abrorbek SHOMURODOV,

Xorazm viloyati Yangibozor tumani 17-maktab 5-sinf

Ustoz-shogird desa, boqardim hayron,

Bunda jo bo‘larkan buyuk ehtirom.

Qandayin shogirdman, savollar bisyor,

Ustoz, minnatdorman yillar o‘tsa ham.

Mehringizdan asli yuksalib ijod,

Poydevori so‘z-la qurildi chindan.

Bergan ta’limingiz qalbda barhayot,

Yutuqqa erishsam, bahosi sizdan.

Derdingiz:

Siz ila o‘tkazgan aziz onlarim

Hayot sarlavhamda o‘yib yozilgan.

Qalamdan to‘kilgan har bitta satrim

Ko‘nglimda dard bo‘lib, qator tizilgan.

Onajon... jon onam, qalbimning nuri,

Sizsiz yuragimda armon urar jo‘sh.

O‘tgan kunlarimning yo‘qdir sururi,

Endi kulolmayman, hislarim bo‘m-bo‘sh.

Hayot Ona

Kapalak misoli har tomon uchgan,

Cheksiz xayollarim ummoni o‘zing.

Sokin tun bag‘rida yulduzga boqib,

Oyni so‘roqlagan nigohim o‘zing.

Bog‘larda yoqimli sayragan bulbul,

Go‘yo so‘zlar edi qadim ertaklar.

Shamolning kuyida tebranar edi,

Anhorga soyabon qator teraklar.

Bari yodimdadir –

Sharqirab suvlar,

Isidi kunlar,

Ochilib gullar,

Bahoroy keldi.

Yalpizlar o‘sib,

Ko‘kka bo‘y cho‘zib,

Qish yo‘lin to‘sib,

Bahoroy keldi.

Gullar bezanib,

Daraxt yasanib,

Shodlanar tanim,

Bahoroy keldi.

Azizbek JUMAYEV,

Toshkent