Har kaft tuprog‘ing aziz,

Ko‘glimga berar ilhom.

Ajdodlarim bir umr,

Qildi seni ehtirom.

Tabiating fusunkor,

Qish, bahor, yoz, kuzgacha.

Bog‘-u rog‘lar yashnagan,

Ta’riflagum o‘zgacha.

Daraxtlar to‘kar bargin,

Kuz epkini xushhavo.

Sarhisobin chamalar,

Do‘ppili dehqon

Yana boshlanmoqda hayratomuz tun.

Uxlar zamin, uxlar butun koinot.

Lek uxlamay esar shabboda mayin,

Darbadar kezadi tarqoq xayolot.

Samoda miltirab turar yulduzlar,

Bizlarni kuzatar ular hoynahoy.

Aslo tinim bilmay kecha-kunduzlar,

Shildirab oqadi qishloqlarda soy.

Uzoq-uzoqlarda miltirar

Yerdan koʻkka sakraydi koptok,

Tinim bilmay, oʻynaydi koptok.

Goh shapati, tepki yesa ham,

Quvonch bilan irgʻishlar koptok.

Bolalardan kechmaydi koptok,

“Oʻz ishim”, deb tolmaydi koptok.

Koʻchamizni shodon kulguga,

Toʻldiradi, tinmaydi koptok.

Shohjahon Abduhamidov,

Fargʻona

Urugʻdan chiqdim mitti,

Yayrab-yashnadim chunki –

Quchib olgan yaproqlar,

Havas qilar oʻtloqlar!

Shiramga kelar ari,

Shiraxoʻrlarning bari.

Gullarga toʻla yerlar,

Meni atirgul derlar.

Nega meni uzasiz

Koʻz yoshimni toʻkasiz?

Olasiz-u hidlaysiz,

Keyin yerga tashlaysiz...

Eng yaxshisi,

Onajonim yagonam,

Soʻzi misli durdonam.

U bor-ki, koʻnglim togʻdek,

Gul-u rayhonli bogʻdek.

Agar ogʻrisa jonim,

Tinmay soʻroqlar holim.

Parvonadir har nafas,

Umri uzoq boʻlsa, bas.

Nozima JumamurOdova,

Toshkent shahar Yakkasaroy tumani

319-IDUM 6-sinf

Bulutlarni quchasan,

Moviy koʻkdagi malak.

Sen chiroyli uchasan,

Kapalakjon, kapalak.

Hilola SOATOVA,

Halima Xudoyberdiyeva nomidagi

ijod maktabi oʻquvchisi 7-sinf

Bir kun sonlar yig‘ilib,

O‘tkazibdi zo‘r yig‘in.

Har qaysi o‘z fikrini

Aytibdi birin-sirin.

Qo‘lin beliga qo‘yib

Nol o‘rtaga chiqibdi:

– Hammangizdan men zo‘rman, –

Deb qorniga nuqibdi. 

Qad-qomatin tik tutib,

Bo‘y ko‘rsatibdi Biroy:

– Men hammaga ustunman

Sezmagansiz,

Qancha sinov, chidarkan odam,

Ba’zan buyuk bo‘larkan alam.

Bo‘lsam, derdim dardiga malham,

Onasini sog‘ingan onam!

Yuzda kulgu, ko‘zda nihon g‘am,

Buni bizga bildirmas hech dam.

Men esa jim, garchi sezsam ham,

Onasini sog‘ingan onam!

Cheksiz jafo cheksa-da har on,

Xasta qalbi tubida pinhon.

Shuncha

Keng osmonda varragim

Yozib burgut qanotin.

Uchar barcha qushlarga

Ko‘z-ko‘z  qilib qomatin.

Qarab tursam shu tobda,

Uchib ketmoq istadi.

Shamolga ergashgan-cha,

“Qo‘yvor” deya qistadi.

Ayyor shamol xo‘p tortdi,

Qo‘ymagayman yutqazib.

Chunki varrak burnidan,

Olganman ip

Namanganim bog‘ida

Turfa gullar ochildi.

Qanday ajib manzara,

Har yon quvonch sochildi.

Yashnar ona tabiat,

Gullardan libos kiyib.

Mo‘jizakor bu diyor,

Boshiga gullar ilib.

Shudir go‘zal Namangan,

Oshiq bo‘lasiz ko‘rib.

Gar kelsangiz biz tomon,

Ketasiz gulga

Tog‘ ortidan chiqadi,

Sekin mo‘ralab quyosh.

Jilolandi tabiat,

Maysalar ko‘tardi bosh.

 Qalbim torlarin chertib,

 Qo‘shiq kuylaydi bulbul.

 Men shu yurtning qiziman,

 Bag‘rini ochar To‘rtko‘l.

Fazilat Durdiboyeva,

Qoraqalpog‘iston

Ey qalbim bahori, keldingmi yo‘qlab,

Dilimga ezgulik cho‘g‘ini tashla,

Bugun orzu degan cho‘qqiga boshla,

Navqiron yoshligim – umrim bahori!

O‘ylaymiz, xayollar chegarasi yo‘q,

O‘smir dunyosidan durdonasi yo‘q,

Kelajakka ishonch, o‘zdan ko‘ngli to‘q,

Navqiron yoshligim – umrim bahori !

Manziling

Quyoshdek olov, yorqin,

Nurga o‘xshar bolalik.

Go‘yo noyob marvarid,

Durga o‘xshar bolalik.

Quvnaymiz shodon sakrab,

Hech kim xafa qilolmas.

Orzular osmonida

Bizga birov yetolmas.

She’rim kuylar bulbullar,

Jo‘shib ketar yuragim.

Baxtli bo‘lsin bolalar –

Shudir ezgu

Ulg‘ayasan kundan-kun,

Bo‘ying ko‘kka cho‘zilib.

Cho‘qqilarni quchsang ham,

Qolma yerdan uzilib.

Ba’zida shod, baxtiyor,

Ba’zan o‘ychan turasan.

Do‘stlar bilan sirlashib,

Shirin suhbat qurasan.

Juda yoshsan, murg‘aksan,

Nurli bo‘lsin hayoting.

Bo‘ylayvergin samoga,

Qayrilmasin

Yozning uchinchi oyi,

Suzar osmonda oyi.

Chigirtka qilib chir-chir,

Buzar sokin oqshomni.

Tunda bedorlar qancha,

Oilamdagi barcha.

Kutishar yangi mehmon,

Unga intiq bo‘lgancha.

Tug‘ildi shu tun ukam,

Quvonchga to‘ldi olam.

Qarindoshlar duoda:

“Qutlug‘ kelsin ilk

Ba’zan ko‘zlar bo‘lganida nam,

Ma’yuslikni aritar shu dam,

Ko‘ngillarga bo‘lguchi malham,

Sodiq do‘stlar misoli qalqon,

Ular bilan olam charog‘on.

Or-nomusi metindek, mag‘rur,

Hamrohidir mardlik va g‘urur,

Yigit shunday bo‘lmog‘i zarur,

Sodiq do‘stlar misoli qalqon,

Ular bilan olam

G‘ururimsan, ona shahrim,

Hamon o‘sha-o‘shasan.

Mingyilliklar aro porlab

Turgan ulug‘ go‘shasan.

Har qariching menga aziz,

Bebahodir har g‘ishting.

Charog‘onsan, yuksaklikda

Yulduzlarga bo‘ylashding.

Samarqandim, ona shahrim,

Diyorimning ko‘rkisan.

Sen ulug‘lar

Anglab yetdim men shuni,

Yaqin do‘stimdir kitob.

Beminnatim, sirdoshim,

Ziyo to‘la, nur – oftob.

Kitobimni varaqlab,

Dunyolarni kezaman.

Xayollar og‘ushida,

Ertaklarda suzaman.

Barchaga birdek do‘stsan,

Bag‘ring to‘la ilmga.

Ulashasan, saxiysan,

Yetaklaysan

“Ona, sizni juda sog‘indim,

Sog‘inchlardan yuragim pora.

Sog‘ligingiz bilib ovundim,

Mehmon bo‘lib keling bir bora”.

Desa o‘g‘il hasratga to‘lib,

Ona debdi: “Joning omonmi?

Suvsiz qolgan yaproqdek so‘lib,

Ota yurtdan kechish osonmi?

Qolaversa, men o‘rganganman,

Mo‘jazgina fayzli

Sinfimizdagi rassom

Siz bilgan o‘sha Akbar.

Shu rassomlik uchun u

Jazo olar har safar.

O‘ylamaydi Akbarjon

Rassomligin kasrini.

Darslar tugamay chizar

Quyonvoyning rasmini.

Abdumalik Xursanaliyev,

Erkin Vohidov nomidagi

ijod maktabi, 11-sinf

Oqlar tushdi bugun mana,

Sochining har tolasiga.

Yuzlaridan olib husn,

Bergan barin bolasiga.

U chinakam mehri tengsiz,

Fikr-u yodi deydi bolam.

Gar dunyoda bo‘lmasangiz,

Hayot to‘xtarmidi, Onam?

Borin berib ardoqlagan,

Ko‘ksimdagi shirin nolam.

Bo‘lmadim men hech kimdan

Singlim biroz kichkina –

Endi to‘lar besh yoshga.

Opa-singil ikkimiz

Harakat qildik oshga.

Qozonga yog‘ni soldik,

Sabzi artdik birpasda.

Biroz chalg‘igandim men,

Qochib qoldi u asta.

Xullas: taom ham tayyor,

Tortildi dasturxonga.

Ta’mi biroz g‘alati –

Boqdim singlim

Oyisi Nafisaga

Mazali tort pishirdi.

“Agar bugun besh olsang,

Besh bo‘lak senga”, – dedi.

Maktabidan qaytgach, u

Oyisiga  aytibdi:

–   Oyi bugun qornim to‘q,

Ikki bo‘lak yetadi.

Nodirabegim Saidjonova,

Erkin Vohidov nomidagi

ijod maktabi, 7-sinf

Ona tilim, ko‘nglim bulbuli,

Moziylardan jaranglab kelgan.

Gohi shodon, gohi qayg‘uli

Qo‘shiq bo‘lib yurakka singgan.

Har millatning  o‘z  tili bordir

Eshitganda  dil yayraguchi.

Har insonning o‘z qo‘shig‘i bor

Bulbuldayin navo qilguvchi.

Ona tilim, Onajon tilim,

Men-ku hali

Guldan gulga qo‘nasan,

Guldan bahra olasan,

Mo‘jizasan, go‘zalsan,

Ajib, nozik  kapalak.

Bir kun yashab dunyoda,

Tinim bilmay gulzorda,

Yo topdingmi chamandan

Izlaganing, kapalak?

Atirgul yaprog‘idek

Qanotlaring, kapalak.

Ikkimiz do‘st bo‘laylik –

Yo‘llaringga men

Bobom nasihatidan

Dil uyim bo‘lar obod.

Duolari yo‘limni

Ravon etar umrbod.

Buvimning har qadami

Bizlar uchun chin ibrat,

“Odobli, chaqqon bo‘ling”,

Deya qilar nasihat.

Aziz nuroniylarning

Omon bo‘lsin boshlari,

Asrlar yuzin ko‘rib,

Yuzdan oshsin

Bilimlar maskani o‘zingsan maktab,

Iftixor, g‘urur-la o‘yga tolaman.

Seni muqaddas deb, quvonib maqtab,

Madhingni mehr-la kuyga solaman.

Madhiya maktabning bezagi, ko‘rki,

Tarif etadurman ulug‘ nomingni.

Maktabim, biz uchun ustozsan bilki,

Bizlarga baxsh etding ilm-u boringni.

Noming buyuk hamda

To‘rt tomoning chamanzor,

Taralgaydir xush ifor,

Mehmondo‘st — ona diyor,

Baxtimizsan, Baxmalim.

Qizil olmali bog‘ing,

Shirin bug‘doy boshog‘ing,

Biram issiq quchog‘ing,

Baxtimizsan, Baxmalim.

Odamlaring samimiy,

Mehnatkash va mehrli,

Jannatmakon, sehrli —

Baxtimizsan,

Arifmetika oroli,

Ustozimdir qiroli.

Yechamiz turli misol,

Bunda to‘rtta amal bor.

Bular – qo‘shish, ayirish

Va ko‘paytirish, bo‘lish.

Bo‘lsin desang omad yor,

Eslab qolishing darkor.

Malika BEKMAMATOVA,

Xorazm viloyati Shovot tumani

24-maktab 6-sinf o‘quvchisi

Ayni kunning yarmida,

Yomg‘ir yog‘di to‘satdan.

Tabiat ham ajoyib,

Mo‘jizasin ko‘rsatgan.

Yashnab ketdi dala, bog‘,

Shitir-shitir ovozdan.

Hasharotlar hayratda,

Qush to‘xtadi parvozdan.

Yomg‘ir tindi birpasda,

Quyosh oldi o‘z joyin.

Osmon birdan tovlanib,

Ko‘z-ko‘z qildi

Po‘stim yashil, g‘adir-budur,

Mening borim shudir, uzr

Lekin men kerakliman,

Tuzlab ko‘r, mazaliman.

Salatda yaxshi bari,

Minnatdor yosh-u qari.

Sen ham menga rahmat de,

Ovqatingga qo‘shib ye!

Ibrohimjon QODIRJONOV,

Toshkent shahri Olmazor tumani 22-maktab 10-sinf

Mahorat bobida hayotdek tengsiz

Ustozidan o‘zgan shogirdsiz, ustoz.

Hurmat qatorida barchangiz tengsiz,

Hech o‘zin o‘ylamas bedorsiz, Ustoz.

Do‘stsiz, tanqidchisiz, tirik kitobsiz,

Ma’rifatning isi ufurar sizdan.

Tunga tongni bergan saxiy oftobsiz,

Yulduzdek porlaylik biz ortingizdan.

Ta’rifda

Hayotimning gavhari,

Oilamiz javhari,

Yuragimiz malhami,

Jonajonim onajon.

Mehringiz-la yashnagan

Kichikkina qalbim bor.

Siz ila taskin topar,

Jonajonim onajon.

Gulzodabonu NURMATOVA, 

Toshkent shahri Yunusobod tumani 247-maktab 8-sinf

Sochlaringga qorlar yog‘ibdi,

Tishlaring ham tushibdi, ona.

Azoblaring bildirmay bizga,

Yig‘laysanmi tunda pinhona?

Yuzlaringga yillar armoni,

Chiziq tortib chiqdimi, ona?

Ko‘z yoshlaring artsa qaro tun,

Dardlaringni tinglar tor xona.

Bolang bo‘lib dardlaring olay,

Onajonim, poyingda

Zavq-u shavq yo‘g‘rilgan tinch makon uchun,

Xotirjam tandirda pishgan non uchun,

Baxtli kulgularim, aziz jon uchun,

Vatanim madhingni kuylayin o‘zim.

Jaloliddin qoni singgan tuprog‘ing,

Yeringda ko‘karur oddiy bir xas ham.

Ko‘ngilga xush yoqar, hatto erta tong

Masjiddan yangragan baland

Bir vatanki har tongi chog‘lar,

Quloch yozib quyosh quchoqlar,

Poyandozlar to‘shaydi bog‘lar,

O‘zbekiston – jonajon o‘lkam.

To‘rt faslida chindan-da go‘zal,

Tuprog‘i zar, suvlari asal,

Ezgulikda dunyoda mash’al,

O‘zbekiston – jonajon o‘lkam.

Qalb ardog‘i, e’zozimizsan,

Iqbolimiz,

Sizga ta’zim bajo aylab,

Qo‘lga qalam-qog‘oz oldim.

O‘ylaganim, asraganim

Dil so‘zlarim she’rga soldim!

Issiq mehrim havoladir,

Aynan sizga, jon ustozim.

Mudom yoningizda bo‘lib,

Go‘zal o‘tar yoshlik  onim!

Ustoz sizga havas qildim,

Ilm nuri bezak sizga.

Shogirdlarning

Oppoq ko‘rpa yoyilgan zamon,

Derazaga naqshlar chiza,

Jalb qiladi o‘ziga tomon,

Sodir bo‘lar ajib mo‘jiza.

Bo‘ron bo‘lar, shamol izg‘irin,

O‘rmonlarda bolta, arralar,

Hech kim bilmas sovuqning sirin,

Tovlanadi kumush zarralar.

Oy shu’lasi allalab tunni,

Davom etar zimiston uzoq.

Mushtoq bo‘lib kutamiz

Ey, mo‘tabar ulug‘, zot, fidokor inson,

Ilm sirin o‘rgatar aziz qadrdon.

Hayot siz-la go‘zal, sizsiz zimiston.

Boshim yerga tegguncha qilaman ta’zim.

Qalbim to‘ridasiz, mukarram ustoz!

Qancha qadrlasak asli shuncha oz.

Kun kelar, albatta, bo‘lsak chin inson,

Bergan ta’limingiz shudir

Osmondan o‘ynab tushar

Pag‘a-pag‘a laylak qor.

Zavqim, ilhomim oshar,

Tildan tushmas she’r, alyor.

Ko‘ngillar shoddir qishdan,

Bo‘lganida yaxmalak.

Zarrin oftob nurida

Tovlanadi sumalak.

Bot-bot chanada uchmoq,

Qorbo‘rondan dil yayrar.

Men yasagan o‘yinchoq

Uy archamizni

Qayg‘u ham shodlikka aylanar,

Kabutar uchmoqqa shaylanar,

Navnihollar o‘sar, ulg‘ayar,

Bor bo‘lsa gar botir askarlar.

Qudratli armiya yurtni qo‘riqlar,

Yashaymiz sog‘-omon, sizdan minnatdor.

Rahna sololmagay hech qachon g‘anim,

Sog‘ bo‘ling, bor bo‘ling, mard pahlavonlar.

Yurtimiz tinchligi uchun siz

Bolalik – beg‘uborlik,

Doim ulashar shodlik.

Bola kulgisi bilan

Charog‘on olam, borliq.

Qalbi pok insonlarni

Bolaga qiyoslashar.

Chunki bolalar doim

Sodda, beg‘ubor yashar.

Sabrina ABDURAFIQOVA,

Samarqand viloyati Samarqand tumani 34-maktab 6-sinf

Insonlarni haqqa eltar,

Xitoblar bor kitoblarda.

Yo‘limizga nur taratar,

Chiroqlar bor kitoblarda.

Yosh avlodga yo‘l ko‘rsatar,

Shitoblar bor kitoblarda.

Ruhimizga ziyo sochar,

Saboqlar bor kitoblarda.

Insonlarning kelajagi

Bog‘liq bo‘lar kitoblarga.

Ertamizga mezon bo‘lgan

Hisoblar bor

Qancha sho‘xlik qilsak-da

Kechirdingiz, ustozjon.

Siz otaday, onaday

Do‘st bo‘ldingiz mehribon.

Ming mashaqqat-la bizga

Ilm-u odob berdingiz,

Yutug‘imizdan mudom

Ko‘kragingiz kerdingiz.

Omon bo‘ling, ustozjon

Shogirdlarning baxtiga.

Sizni ko‘rmoq istayman

Ko‘ngillarning

Bo‘ylaringni shamollar eltdi,

Ifor qo‘shib tong havosiga.

Ko‘kda uchib qushlar ham keldi,

Kuylar qo‘shib dil navosiga.

Chaman kabi ariq bo‘ylari

Go‘zallikka burkangan bu on.

Seni sevdim buvijonimning

Chakkasini bezagan, Rayhon!

Aziza RAHMATULLAYEVA,

H.

Arg‘imchoqda yelayotgan qizaloqning,

Do‘ppisida naqshi ma’no Jizzaximsan.

Bag‘ringdagi ulg‘aytirgan farzandingning,

Tomirida qon, qalbi daryo Jizzaximsan.

Adolatsiz tuzumlarga qarshi borib,

Haq yo‘lida jonin tikkan ibratimsan.

Oddiy ketmon, kaltaklarni qo‘lga olib,

Damin bilan bosh ko‘targan

Qor yog‘yapti bo‘ralab,

Kim yasaydi qorbobo?

Mehrdan eriydi qalb,

Lekin sovuq ob-havo.

Osmonda ko‘p bulutlar

Quyoshni to‘sib turar.

Shundoq bo‘lsa ham yangrar

Qo‘shiqqa jo‘r yuraklar.

Feruza LUQMONOVA,

Buxoro shahridagi Prezident maktabi 7-sinf

Yuragimning huzuri,

Dilimga orom – Vatan,

Sho‘xliklarimning uzri,

Beg‘uborligim – Vatan.

Sensan qalbimga malham,

Ma’yusligim oluvchi.

Shodliklarga burkanib,

Dilga quvonch soluvchi.

Bayrog‘ingni ko‘klarga,

Ko‘tarayin men o‘zim,

Xizmatingga shaydirman

Yurakdagi chin

Husningiz oldida yulduzlar hayron,

Bitmoqqa dilrabo g‘azalsiz, onam.

Yorug‘ yuzingizdan kunduzlar hayron.

Lolalar ichida go‘zalsiz, onam!

Quyoshdan-da porloq nurli yuzingiz,

Aslo namlanmasin tiyrak ko‘zingiz.

Ming dardga davodir har bir so‘zingiz,

Lolalar ichida go‘zalsiz, onam!

Hech ta’na qilmaysiz,

Bolg‘acha ushlab Salim

Mix qoqar koyitib jon.

— Nima qilyapsan, o‘g‘lim?

 So‘rar onasi hayron.

— Oyijonim, mix bilan

O‘ynaymiz bekinmachoq.

Hech kim topolmasin deb

Yashirdim uni shu choq.

Faqatgina do‘ppisi

Ko‘rinib qoldi, netay?

— Yo‘qolib qolmayin deb

Do‘ppi kiygan u