Oqlikdan yaralgan sizning bag‘ringiz,

Cheksiz yog‘dularning taftisiz opa.

G‘amning neligini bilmang hech qachon.

Siz mening dunyoda baxtimsiz opa.

Mavluda OtaboYeva,

Xorazm viloyati Bog‘ot tumani

15- maktab 10-sinf

Ma’rifatga u limmo-lim,

O‘qi deya qilar xitob.

Undan o‘qib oldim bilim,

Ustozlarning zo‘ri kitob.

Dilga ziyo nurin sochdi –

Yo‘limizda bo‘ldi oftob.

Ezgulikka eshik ochdi,

Qadrdonim bo‘ldi kitob.

Bilim bilan qalbni bezar,  

Bildirmas kam-u ko‘stimni.

U o‘zidan sochadi

Dilga payvand qildim har bir so‘zingizni,

Xotirjamman, yuragimda halovat bor,

Hech ham yerga qaratmasman yuzingizni,

Ota, desam hayotimda tarovat bor.

Bergan non-u tuzingizni oqlagayman,

Bu hayotda orzularim juda bisyor.

Onam bilan qo‘sha qaring! Alqagayman!

Kelajagim ro‘yobida o‘rningiz bor.

Otajonim, duo qiling

O‘zbekiston, onamsan,

Boshimda parvonamsan.

Mehring misoli oftob,

Bolam, deb qilib xitob

Tilaysan menga omad,

Niyating ezgu albat.

Oqlay, deb ishonchingni

Ko‘ray, deb quvonchingni

Tinmay olyapman bilim,

Bilim yoritar yo‘lim.

Bo‘laman komil inson

Vatanim, menga

Jahling chiqib, shamoljon,

G‘azabingni sochdingmi?

Sendan qochib odamlar

Uylariga qochdimi?

Insonlarni shoshirma,

Sekin esgin shamoljon.

Behudaga qo‘zg‘alma, 

Holimiz etma yomon.

Dianabonu   Baxtiyorova,

Buxoro viloyati  G‘ijduvon tumanidagi

5-

Yo‘l ustida tursa piyoda,

Qilar uni doim himoya.

Qizil, sariq, yashil navbatchi

Der: “Ranglarga qilgin rioya”.

Gar ko‘rinsa qizil alvon rang,

Taqqa to‘xta, shoshilma, o‘rtoq.

Sariq rangni ko‘rsang doimo

Hushyor bo‘lgin, tayyor tur shu choq.

Ko‘ringanda senga yashil rang,

Mudom intil manziling

Maktabi, Vatani, Ona diyori

Ilhomga aylanib, dilida jo‘shar.

So‘lim tabiat-u ko‘m-ko‘k osmonlar

Shoirga hamisha ilhom bag‘ishlar.

Ipak matosidek nafis satrlar,

Yaralar ko‘nglining tug‘yoni ichra.

Agar izlab yurgan so‘zin topolsa,

Undan baxtiyori topilmas sira.

Yorqinoy

Tinchlik degan ulug‘ ne’matni,

Borligiga ming-ming shukurlar.

Shunday yorug‘ zamonimizni,

Iftixori biz – o‘g‘il-qizlar.

Ilm sari intilmoqdamiz,

Oldimizda cho‘qqilar yuksak.

Kashf etamiz fanlar sirini,

Zabt etamiz marrani beshak.

Marhabo OCHILOVA,

Sirdaryo viloyati Guliston

Onam meni erkalab,

“Qo‘zichog‘im”, deydilar.

Qo‘zichoqlar sut emib,

Barra o‘t ham yeydilar.

Savol bersam shu haqda,

Onam kulib boqadi.

Baribir ham shunaqa

Erkalashi yoqadi.

Zuhra ESHMURODOVA,

Jizzax viloyati Paxtakor tumani

17-maktab 7-sinf

Osmon uzra hilpirar,

O‘zbekiston bayrog‘i.

Ko‘k va oq, qizil, yashil.

Mustaqillik mayog‘i.

Porlab turar bayroqda,

Yarim oy va yulduzlar.

Shu bayroqning ostida

O‘tar kecha-kunduzlar.

Bayrog‘imiz rangida

Tinchlik, soflik ramzi bor.

Shu muqaddas hayotda

Barchamizga tole

Sizni qiyoslamoq, men uchun mushkul,

Ta’rifga so‘zlarim yetmas hech qachon.

Poyondozlar bo‘lsin poyingizga gul,

Mehribon chehrangiz munis, qadrdon.

Umringiz baxshida menga tun-u kun,

Men uchun kifoya sizning boringiz.

Ulg‘ayib ishonchni oqlayin butkul,

Ezgu tilaklarim sizga onajon.

Nozimaxon

Amir Fayzulloga nabira bo‘lib,

Hind, pushtu tilini puxta o‘rganib,

Ilm dunyosida o‘qib, izlanib,

Bo‘layin bilimdon, mohir tarjimon.

O‘zbekcha she’rlarni hindchaga chunon

Chiroyli o‘giray, lol qolsin jahon.

Orzu etagidan tutayin mahkam,

Bolalik, tark etma, bo‘l menga hamdam.

Saidaxon

Oltin rangli barglari,

Ko‘zni maftun etadi.

Bulutning ko‘z yoshlari

Yog‘ib, afsun aytadi.

Dalalarda paxtalar,

Lo‘ppi-lo‘ppi ochilgan.

Go‘yo xalqning orzusi,

Kengliklarga sochilgan.

Yurtimiz to‘kinligin

Bizga ko‘z-ko‘z etadi.

Kuzni ko‘rib dilginam

Shodon yayrab ketadi.

Munisa

Ko‘chadi tug‘yonlarim

Tillarga bo‘lib tilak.

Ona yurt omon bo‘lsin,

Yor bo‘lsin zo‘r kelajak!

Oftob nur sochsin doim,

Mahallam obod bo‘lsin.

Ekaylik dov-u daraxt,

Har bir uy gulga to‘lsin.

Ota-onam farzandlar

Iqbolini ko‘rsinlar.

Dunyo turguncha turib,

Davr-u davron

Ko‘rkam dunyoda

Vatan ulug‘dir.

Issiq quchog‘i

Nurga to‘liqdir.

Ona zaminda

Yashab erkin, shod

Aziz diyorni

Qilamiz obod.

Yurtga madadmiz

Doim biz yoshlar.

Yuragimizda

Yorug‘ ishonchlar.

Xumora Abduqahhorova,

Samarqand viloyati

Qo‘shrabot

Fanlar ko‘p bu olamda,

Lekin ayni shu damda

Aytayin sizga bir sir,

Boshqa fanlardan uzr!

Kaliti karra jadval

Muammoni qilar hal.

Barcha fan bordir unda

Jozibasi ham shunda.

Ko‘p muammo bo‘lar hal,

O‘rgansak gar mukammal!

Fanlar shohi bu tilsim,

Qani, toping, bilar

Kulging bilan aylagin shod,

Shodligingdan yorug‘ ko‘nglim.

Sening bilan dilim obod,

Erkatoyim,  jonim singlim.

Baxt tomonga odimlaymiz,

Biz sifatli ta’lim olib.

Yurt ishonchin oqlagaymiz,

Bobolardan duo olib.

Jonim singlim, mehribonim,

Vatan ishqin saqla dilda.

Rozi bo‘lsin gul

Yugurib-yelib Quyon

Yerga yiqildi yomon.

Ilon xaxolab kuldi,

Buni xo‘p qiziq bildi.

O‘rnidan turgach quyon,

Yuz burdi ilon tomon.

Va gap boshladi sekin:

– Xunuk ish qilding lekin.

Axir, senda yo‘q oyoq,

Yurolmaysan-ku mutloq!

Yurish zavqin bilmaysan,

Hattoki his qilmaysan.

Iz solib

Ilmning go‘zal bog‘i,

Mehr chashma bulog‘i.

Kuy-u g‘azal, mumtozim,

Sizga ta’zim, ustozim.

Kulib turguvchi ko‘zlar,

Shirindan shakar so‘zlar.

Ezguliklar tilagan,

Ta’zim sizga, ustozim.

To‘g‘ri yo‘lga yo‘llagan,

Bizni doim qo‘llagan.

Sizni qutlar zamonim,

Sizga ta’zim,

Tug‘ilib o‘sdim senda,

Jondek azizsan menga.

Hech to‘ymayman husningga,

Jonajonim Vatanim.

Ko‘zlarimning nurisan,

Sen qalbimning qo‘risan.

Hayotim  sururisan,

Onajonim, Vatanim!

Jasmina SALOHIDDINOVA,

Toshkent shahar

154-maktab 7-sinf o‘quvchisi

Ko‘rinmaydi ko‘zimga,

Zinhor kirmas so‘zimga.

Ko‘z yumganda bilaman,

Zo‘r xayollar suraman:

Dengizdagi baliqman,

Qo‘ychi, cho‘pon-cho‘liqman,

Orzulari osmonman,

Shukrki, sog‘-omonman.

Olislarga ketsam men,

Samolarga yetsam men.

Zuhro yulduzin quchsam,

So‘ngra Mirrixga uchsam.

O‘-o‘-o‘, xayollar,

Bo‘lar edim har doim

Odamlarning qo‘lida.

Qatorlashib turardik,

Javonlarning to‘rida.

Endi esa ahvolim

Bo‘lib qoldi ko‘p xarob,

Bugungi kun bolasi

O‘qimay qo‘ydi kitob.

Ko‘rsam edi dunyoni

Mayli bo‘lsa, kandikda.

Do‘stim, aytsam joyimni,

Yashayapman sandiqda.

Shunday do‘stim – gazeta,

Menda

Oqlar tushdi bugun mana,

Sochining har tolasiga.

Yuzlaridan olib husn,

Bergan barin bolasiga.

U chinakam mehri tengsiz,

Fikr-u yodi deydi, bolam.

Tinch-farovon bo‘lsin olam,

Baxtimga sog‘ bo‘ling, onam.

Mehriniso NE’MATOVA,

Andijon tumani 53-maktab 5-sinf

Vizillab uchgan toshlar

“Shahar”ni vayron qilar...

Tong chog‘i taloto‘pdan

Ko‘z ochishdi arilar.

Qo‘mondon der: —Saf torting!

Va darhol kiring jangga.

Uzum uchun dushmanlar

Tosh otishdi “Vatan”ga.

Arilar birlashdi-yu

Bir mushtga aylandilar.

Tezda havo orqali

Hujumga

Seni ko‘rgan zamonda,

Yuzimga kelar kulgu.

Maysazor oshyonida,

Taralar ajib yog‘du.

Binafshajon, binafsha,

Berkitma nozik chehrang,

Seni har dam eslatar,

Siyohrang go‘zal bu rang.

Aziza QURBONOVA,

Surxondaryo viloyati

3-KBCHТIMI 8-sinf

Zaminga oyoqni zo‘r tiragancha,

O‘qib izlanamiz anchadan ancha,

O‘zgarishlar bo‘ldi qanchadan qancha

Uchinchi renessans dilbandlarimiz,

Yangi O‘zbekiston farzandlarimiz!

Orzular-ey, elchi bo‘linglar xolis,

Dillarimiz aylang dunyoga fonus,

Hali, eh-he yurar yo‘limiz olis,

Yurtimiz ertasi, asal-qandimiz

 Chug‘ur-chug‘ur qushchalar,

Chug‘urlasa tong otar.

Maktabdan kech qolma deb,

Uyqumizdan uyg‘otar.

Quyosh chiqdi turaqol, –

Deydi, bizning qushchalar.

Mehribonlik qiladi,

Qarang, bizga qanchalar.

Qushchalar ham o‘zlari,

Qanot yozib uchishar.

Qarasam xayolimda,

Bulutlarni

Kechalari tushimga

Nimalar ham kirmaydi?

She’rlar meni uyg‘otib,

Hol-jonimga qo‘ymaydi.

“She’r yoz!” deyishib menga,

Qog‘oz, qalam tutkazar,

Yetaklab jim qo‘limdan

Stolimga o‘tkazar.

Ko‘zimni katta ochib,

Qog‘ozimga qarayman.

“Shoh asar yaratsam-a?!”

Hayajonda o‘ylayman.

Ana shunda

Ey Vatan, gullagan so‘qmoqlaringda

Sohibqiron bobom izlarin ko‘rdim.

Mard askar o‘g‘lonlar nigohlarinda

Manguberdi tutgan mayoqni ko‘rdim.

Orif Oraziyning sabog‘in olib,

Ulug‘bek samoga qo‘yibdi narvon.

Xorazmiy bobomiz Аljabr bilan

Dunyo ulug‘larin etdi lol, hayron.

Ulug‘ allomalar yurtisan

Keldi qaldirg‘och,

Chiqdi kamalak.

Navro‘z ayyomi

Qildik sumalak.

Ochil binafsha,

Bahoroy keldi.

Varrak uchirdik,

Shabada yeldi.

Ajoyib fasl

O‘zingsan bahor.

Tarovatingda

Ko‘p mo‘jiza bor.

Sardor XUDOYQULOV,

Toshkent shahar Uchtepa tumani

44-maktab

Hayot go‘zal, nurli olam

Yovuzlikka berar barham.

Yillar o‘tar daryo go‘yo

Dunyo asli emas ro‘yo.

Kim-kimga yaxshilik qilar,

Yaxshiligin balki bilar.

Sendan yaxshi izlar qolar,

Hayot sendan o‘rnak olar.

Yaxshi yomon kunlaring bor,

Do‘stlar sendan qilganda or.

Hayot senga ko‘rsatar

Kelajaging o‘ylagan zamon,

O‘zligingni anglagin har on.

O‘zbekiston degan vatanda,

Yashayapsan baxtli begumon.

Dunyoda ko‘p vatanfurushlar,

Ular sabab isyon, urushlar!

Ko‘paymoqda dunyoda bugun

Qotil, xoin, og‘ufurushlar.

Ishonma yot mafkuralarga,

G‘irt bema’ni ma’ruzalarga!

Ular seni

Navro‘z keldi yurtimga,

Boshlandi to‘y-tantana.

Ming yillarkim bu ayyom,

Shаrqdа go‘zal an’ana.

Kurash tushdi polvonlar,

Chopishdilar ko‘pkari.

Bitildi ko‘p dostonlar,

Navro‘z xalqning dur-zari.

Yangi kun quloch yozdi,

Endi olg‘a ziyoga.

Quvonchimiz sig‘madi,

Navro‘z kuni

Mening nuroniy bobom,

Juda-juda mehribon.

Bilar ishning ko‘zini,

Hikmat bezar so‘zini.

Yigitlar kabi chaqqon,

Ham dehqon-u ham bog‘bon.

Hammaga berar yordam,

Ezgu ishga bosh har on.

Bobomizni barchamiz,

Bobom har gal safardan

Olib kelar kitoblar.

“Bilimli bo‘linglar”, deb,

Bizga qilar

Bahor keldi o‘lkamga,

Yashil libosi bilan.

Qushlar qo‘ndi yelkamga

Yoqimli sasi bilan.

Qanday yaxshi kunlar ham,

Endi isiy boshlaydi.

Jilg‘alar ham quvonib,

Muz ko‘rpasin tashlaydi.

Varrak uchirib ko‘kda

Bolajonlar quvnashar.

Osmonda  qaldirg‘ochlar,

Bahor kuyin kuylashar.

Shodlanar keksa-yu

(Nogiron bola tilidan)

Sog‘lig‘imni tikla, azizim hayot

Yosh jonimga rahming kelmaydi nahot.

Buyuk zot menga ham berganda qanot

Makonim bo‘lardi cheksiz koinot.

Аxir sen hayotsan, sehrli mavo,

Seni deb yaralgan bu go‘zal dunyo.

Iltimos menga ham ko‘rsat muruvvat,

Bag‘ringda sog‘-omon yashay ko‘p fursat.

Senga

Onamdek mehribon, qalbi daryo zot,

Ne-ne sinovlarga boy turfa hayot,

Tuyg‘ular bong urib aytmoqda bayot,

Yo‘limni yoritgan ustoz – muallim.

Go‘zal chehrangizda porlar nur hamon,

Ko‘nglingiz osmoni bilmasin armon,

Bor ezgu tilaklar sizga armug‘on,

Yo‘limni yoritgan ustoz – muallim.

Farangiz

Durmikan yoki gavhar,

Tanda qon bo‘lib oqar,

Yuraklarga o‘t yoqar,

Navobaxsh o‘zbek tilim.

Har bir so‘zi jiloli,

Yana chuqur ma’noli

She’rda yashnar jamoli,

Beqiyos ona tilim.

U qadrli bizlarga,

Asal qo‘shar so‘zlarga.

Bir gap aytay sizlarga

Azizdir o‘zbek

O‘zliging anglading, ey, Ona xalqim,

Ajdodlar ruhini shod aylab bu kun.

Dunyoga qo‘l berding mardona, mag‘rur,

Do‘stlik va tenglikning isboti uchun.

Har bir farzandingda ishonch bor qat’iy,

Maqsadi aniqdir, qo‘lida bayroq.

Qadamlari o‘ktam, ko‘zlarida cho‘g‘,

Mehr-u sadoqatda hammadan

Baxtga tavsif bering, yoki bir tasvir,

Eshitganmisiz uning ta’rifin?

Qiyoslamoq nechun? Ayting bir satr,

Baxtlilar so‘ylasin baxtning neligin.

Ulkan yutuqlardan aylanmas boshim,

Behuda to‘kilmas ko‘zdagi yoshim.

Asli saodatning menga yorligi –

“Bolam” deguvchimning doim borligi.

Ifora

Osmon tiniq hamda oq.

Gulga to‘ldi hamma yoq.

Qirlarda yam-yashil o‘t,

Ko‘kda suzadi bulut.

Shabada goh g‘irillar,

Qaldirg‘ochlar chuvillar.

Qo‘nib gulning bargiga,

Bolarilar zuvillar.

Iliq, sokin saharlar,

To‘lib oqar anhorlar.

Bundan shodon do‘st-u yor,

Yurtimni bezar

Nazm gulzorini etganda obod,

Xiva gumbazidan yangradi bayot.

Kaftida avaylab yashaydi avlod,

Dillar bog‘bonidir ustod Ogahiy.

Saltanat bog‘i-yu – davlat gulshani,

Oshiqlar tumori ko‘ngil ravshani.

Azim Xorazmning so‘nmas mash’ali,

Mag‘rib-u mashriqda ustod Ogahiy.

Magar ta’riflasam afzundir

Qalbim sukunatga cho‘kmoqda,

Otash bo‘lib yonmoqda alam.

Tashvishlarga izlayman davo,

Dardimga darmonsan she’riyat...

Ko‘z oldimda deydi-ya qog‘oz,

G‘amgin bo‘lma, asli men tuproq.

Dil naqshingni yuzlarimga sol –

Seni o‘ylab rangi-ro‘yim oq...

Ovozim bo‘l jo‘shqin she’riyat.

Yuksaklarga uchaylik, axir.

Dil tubida

Ey, kelajak farzandi,

Quloq  solgin so‘zimga.

Yaxshi o‘qi, ilm ol,

Foyda bo‘lar o‘zingga.

Sog‘lom yashash sirin bil,

Maqsad qo‘y, harakat qil.

A’lo o‘qishni boshla,

O‘yin o‘ynashga shoshma.

Bugungi texnikalar

Judayam ko‘p jafosi.

Telefon-u internet

Bu asrning vabosi.

Yo‘qotilgan on –

Derazamdan boqdim olamga,

Qir etagi gulga to‘libdi.

Tuproq yorib chiqdi lolalar,

Bahor dilga yaqin kelibdi.

Atirgullar bo‘y cho‘zar ol rang,

O‘rik asta gulin to‘kadi.

Tabiatning dilkash shiviri

Dilginamga buncha yoqadi.

O‘t-o‘lanlar yashnar barq urib,

Bog‘lar to‘ldi nafis

Mahallada yig‘ilib,

Bir yaxshi niyat qildik.

Ishlarni bo‘lib olib,

Nihol ekmoqchi bo‘ldik.

Qunt bilan qazib yerga,

Ko‘chatlarni qadadik.

Bosh-oyoq botib terga,

Qushlarga in yasadik.

Ezgu ishdan hamma shod,

Gul o‘tqazib, suv quydik.

Shu kuni oldimizga

Oliy maqsadni

Yiroq ketsam izimdasiz,

Aytgan har bir so‘zimdasiz,

Qalbimdasiz, ko‘zimdasiz,

Mehribon otajonim.

Hech kimdan kam qilmadingiz,

Ko‘zimni nam qilmadingiz,

Orzumni rad etmadingiz,

Mehribon otajonim.

Sherbek DAVLATALIYEV,

Toshkent shahridagi

Abu Ali ibn Sino maktabi

Sinfdoshlar, aziz do‘stlarim,

Chalinmoqda so‘nggi qo‘ng‘iroq!

Astagina xayr-xo‘shlashib,

Bolalikdan ketamiz yiroq.

Sho‘xliklar-u o‘yin-kulgular,

Qolib ketdi tanaffuslarda.

Har bir oning qadriga yetmay,

Bir yil o‘tdi ming afsuslarda.

Beg‘uborlik va oltin davrim,

Umrimizning bahori

Hayotning bayoti u,

Mir Alisher  yodi u,

Boburning  nidosi u,

“She’riyat  nima?”, deysiz.

U  tuyg‘ular tug‘yoni,

Qalbdir asl makoni,

Ta’rifga yo‘q imkonim,

“She’riyat nima?”, deysiz.

Sizga javobimiz shul,

She’riyat nafis bir gul,

Unda roz aylar

Shitir-shitir mayin tovushlar,

Erkalaydi quloqni bir-bir.

Ucholmasdan pitirlab qushlar,

Panalarda tizilar dir-dir.

Tomchilari o‘par yuzingni,

Go‘yo osmon yuborgan salom.

Sekingina yumib ko‘zingni,

Ohangidan olasan orom.

Iforlardan hidlasang to‘yib,

Ko‘chalarda kezsang shalabbo.

Har